رواية للعشق أسرار الفصل الواحد والعشرون بقلم ام اسيا
عايزه اتفرج مع بابا وماما
رنا سبيها خليها معانا
طلعوا الاوضه فتح عبدالله الكارتون ل لين وراح يشوف رنا اللى دخلت تغير هدومها ..
عبدالله .. كنت مستغرب انها لغاية دلوقتى ما فتحتش معايا اى اسئله الصراحه اتوقعت غير كده بس برضو عايزها تسأل علشان اعرف ايه سبب اللى حصلها واطمن عليها
دخلت الاوضه لاقتها بتجهزلى لبس ...
عبدالله اه حاضر
واحنا على العشا كنت من الصبح على لقمة الفطار ومېت من الجوع قعدت اكل وما انتبهتش الا على اللى قاعده تبص لى ..
عبدالله ابتسمت وانا بقول الصراحه جاى واقع من الجوع النهارده
رنا بالف هنا وشفا
عبدالله انتى مش هتأكلى ولا عايزانى اكلك
رنا مالك
عبدالله مش عايزه تسألينى عن اى حاجه
رنا قصدك اللى حصل الصبح
عبدالله احكى لى علشان اقدر اوضحلك ايه اللى سمعتيه الصبح وعمل فيكى كده
عبدالله عيونه
رنا احنا اتقابلنا ازاى واتجوزنا قصدى يعنى انا من القاهرة وانت من الصعيد وكنت راجل متجوز وعند اسره ايه الظروف اللى تخلينى اوافق على حاجه زى كده انا حاسه ان لايمكن دى تكون اخلاقي
عبدالله فهم تقصد ايه بس ارتبك فى الرد الموضوع مش زى ما انتى فاهمه انا كان ليه اخ اسمه عمر كان صديق اخوكى رامز وهو سبب معرفتى بيكى ساعتها كنت مطلق ساره وبينا مشاكل واتجوزنا وجيت بيكى على هنا بس حصل ظروف ورجعتها تانى لعصمتى
عبدالله كنت خاېف عليكى انتى لسه طالعه من تعب ولسه بتحاولى تستعيدى ذاكرتك ومكنتش عايز حاجه تسبب لك اى زعل لو عرفتيها
رنا قربت منه وحطت ايديها على خده وقالت للدرجه دى كنت خاېف عليه
مسك ايديها وباس كف ايديها وهو بيقول لو ما خوفتش عليكى هخاف على مين وانتى اجمل حاجه حصلتلى فى حياتى
عبدالله رنا انا ...........
رنا قاطعته وحطت ايديها على شفايفه بلاش نتكلم تانى فى الموضوع دا انا تعبانه وعايزه انام ممكن انام فى حضنك زى كل يوم
خدها عبدالله ونامت فى حضنه وعدى يوم تانى عليهم وهما فى منتهى السعاده
تانى يوم الصبح قام عبدالله وكان بيلبس قربت منه زى كل يوم تساعده وقالت
عبدالله مع انك عودتينى اليومين اللى فاتوا على الفطار معاكى بس ماشي ننزل نفطر معاهم
بعد الفطار مشي عبدالله على شغله واتصل على ساره وبلغها تجهز شنطتها هى وريماس هيعدى ياخدهم وهو راجع من الشغل
اما رنا فطلبت من علياء تخلى بالها من لين عقبال ما تطلع تريح شويه فى اوضتها طلعت رنا وقفلت عليها الباب ومسكت الموبيل واتصلت على امها ......
حنان اول ما شافت الرقم استغربت بس افتكرته عبدالله
حنان ايوا يا حبيبى طمنى على رنا
رنا دموعها نزلت ڠصب عنها اول ما سمعت صوت امها ولهفتها عليها الوو يا ماما انا بخير يا حبيبتى
حنان رنا يا حبيبتى انتى ..
رنا ايوه يا ماما انا افتكر كل حاجه
حنان يا حبيبتى يا بنتى ياما نفسى اخدك فى حضنى بس انا كده هزعل من عبدالله ازاى ما يقوليش دا لسه مكلمنى من