رواية وشم على حواف القلوب الفصل الرابع والثلاثون بقلم ميمى عوالى
ياريت ماتضطرنيش انى اتعامل معاكى بطريقة تانية عمرى ما اتعاملتها معاكى قبل كده
ثريا ايوة كده .. اظهر و بان من ساعة ما شفت ابن اختك و انت حنيت لاصلك يا فلاح
ليصفعها فؤاد على وجهها بقوة ثم يقول لها باستنكار الفلاح اللى مش عاجبك ده طول عمره كان عايش بامانته و شرفه و احترامه عمره ما فقد امانته و لا احترامه غير بوسوستك و تطلعاتك و طمعك اللى مابيخلصوش
فؤاد بسخرية انا عارف نفسى كويس و عمرى مانسيت بس انا طول عمرى و انا ابن اصول و شبعان و عينى مليانة الدور و الباقى بقى عليكى انتى اللى مش فاضل منك غير شوية ريش على مافيش
ثريا پغضب اسم عيلتى هو اللى عملك
فؤاد بتصحيح ساعدتنى اتعرف لكن ماعملتنيش انا طول عمرى كبير يا ثريا و انتى عارفة كده كويس و ماتنسيش ان ابوكى ماټ مفلس و ماحيلتوش مليم احمر ده حتى جنازته انا اللى مكلفها من جيبى و كل حاجة اتباعت عشان يسددوا ديونه و اللا نسيتى
ليصفعها فؤاد مرة اخرى و يقول و هو يقبض على ذراعها پعنف لو الفلاح ده مش عاجبك انا ممكن اطلقك حالا .. بس يا ترى لو طلقتك هتروحى فين
ثريا پغضب و هى تنزع ذراعها من بين يديه انت فاكر انك لو طلقتنى ھموت من الجوع .. لأ فوق يا فؤاد بيه انا اقدر اشتريك انت و عيلتك كلها
بس تعرفى .. مش مهم .. هعتبرها مكافأة نهاية الخدمة و اقول لك كمان .. هديكى المؤخر بتاعك
ثم اكمل ضاحكا .. الخمسين الف جنية و اللى طبعا كانت ثروة ايام ما اتجوزتك و هستنى اشوف هتقدرى تعملى ايه
ثريا بعنجهية و هو يعنى لو جه يتقدملها و لقانا اتطلقنا هيرجع فى كلامه .. انا شايفة انها ماتفرقش
فؤاد ماشى .. ادينى اسبوع واحد و ورقة طلاقك هتبقى معاكى و من هنا لحد ما ده يحصل .. ياريت تشوفيلك اوضة تانية تنامى فيها
فؤاد و هو يدس نفسه بالفراش مانتى لسه قايلة انى فلاح .. و طالما انا فلاح.. يبقى ماتنتظريش منى اى حاجة تتعلق بالإتيكيت بتاعك ده
ثريا باعتراض انا حاجتى كلها فى الاوضة هنا ازاى يعنى هفضل رايحة جاية كل شوية دى حتى مش اصول .. عيب
فؤاد بامتعاض رغم انى عارف انتى عاوزة تفضلى فى الاوضة ليه .. لكن هسيبهالك يا ثريا و هروح انام برة.. بس اقول لك .. نأبك هيطلع على شونة
فؤاد و هو يضع عليه الروب و يتناول هاتفه و نظارته مع كتابه و يتجه الى خارج الغرفة سيبتلك انتى اللى مش بيئة يا بنت سلطح