رواية وشم على حواف القلوب الفصل الرابع والثلاثون بقلم ميمى عوالى

و وجدهم يجلسون جميعا و معهم زينة .. فقال السلام عليكم .. لساتكم صاحيين لحد دلوك
نجاة دون ان تنظر اليه قلنا نستناكم و نعرف الاخبار 
زينة بلهفة امى فاقت و لا برضك لساتها مافاقتش
احمد بتفوق تخترف شوى و بتعاود تنام من تانى و الحكيم قال لنا ان النوم احسنلها لجل ماتحسش بالۏجع
نجاة بصدق ربى يكتبلها الخير .. ماتقلقوش اكده يا عيال
ورد لابيها خالتى نجاة قالتلى ان طنط هى كمان انكسرت هى انكسرت زيى كده
نجاة بلهفة لاا .. بعد الشړ عنيكى هى حاجة تانية خالص .. لكن انتى الحمدلله انها جت على كد اكده
حكم لورد و هو يلاحظ هروب نجاة من عينيه طبعا يا ورد انتى الحمدلله انها جت على كد اكده كيف ما خالتك نجاة قالت و كمانى انتى ربنا بعتلك خالتك نجاة مراعياكى و واخدة بالها منيكى طوالى و كمان بتنيمك فى حضنها و عشان اكده هتخفى طوالى
لتسترق نجاة النظرات اليه بحيرة ثم تسبل اهدابها مرة اخرى و تقول هخليهم يحطوا لكم العشا بقى 
احمد انتو اتعشيتو
نجاة انى لما جيت لقيت العيال مارضيوش ياكلوا طول النهار فاكلنا كلاتنا لجل اخليهم ياكلوا .. سبقناكم بقى 
حكم عموما انى مش جعان 
نجاة بلهفة انت ماكلتش طول النهار 
و عندما وجدته ينظر اليها و كأنه يثبر اغوارها ابتعدت بنظراتها مرة اخرى اتجاه الباب و قالت و رامى كمانى تلاقيه ما كلش حاجة .. و لا احمد انى هخليهم يحضروا لكم كلاتكم اكل و يودوهولكم الموضيفة
حكم بتنهيدة ماشى .. كتر خيرك هتاجى معايا يا ياسمين 
ياسمين لا يا دادى .. انا اتفقت مع زينة انى هنام معاها النهاردة 
حكم ماشى براحتكم .. تصبحوا على خير 
نجاة بخفوت تلقى الخير 
و ما ان وصل حكم الى الملحق الا و وجد رامى يجلس الى حاسوبه و هو يقوم ببعض الاعمال فقال له اتأخرت عليك .. ماتأخذنيش
رامى لا ابدا .. عادى ايه الاخبار 
حكم مافيش جديد شيخون بيقوللى انهم بيحطولها حاجات فى المحلول تخليها تفضل نايمة لجل ماتحسش بالۏجع
رامى بايماءة اعتقد ان كده فعلا احسن لها 
حكم ايوة .. و اكيد الحكما هم كمانى فاهمين هم بيعملوا ايه
رامى بفضول انما انت مالك كده حاسك مش على طبيعتك
حكم بتردد ماخابرش .. زى ما تكون نجاة فيها حاجة بس ما خابرش ايه هى 
رامى بمكر مالها 
حكم زى ما تكون ماعاوزاش تتحدت ويايا و حتى لو اتحدت مابتبصليش واصل زى ما تكون واخدة على خوطرها منى فى حاجة بس مش خابر ليه عاد
رامى ضاحكا و اللى يقول لك ليه تعمل معاه ايه
حكم بلهفة لا هو فى حاجة حوصلت و انت خابرها و انى لاا
رامى بتصحيح فى حاجة حصلت و انا اخدت بالى منها و انت لأ
حكم بفضول حاجة ايه دى عاد
رامى بابتسامة مكالمتك مع مى 
حكم باستغراب مالها 
رامى الست نجاة كان وشها بيجيب كل الوان الطيف طول ما انت بتكلمها و خصوصا وقت ما قلتلها .. ده انتى تنورى الكفر كلاته .. بس انتى انويها
حكم بابتسامة بلهاء تقصد انها ..
رامى بسخرية و عمال تقوللى حبيب قديم و خبرة و مش خبرة فين بقى يا عمنا كل الكلام ده 
حكم بتحذير اوعاك تكون بتقول لى اى حديت اكده و السلام يا رامى 
رامى عيب عليك .. هو انا عيل صغير ها .. ايه مكافأتى بقى 
حكم باعتزاز و فخر ده انى اللى المفروض اخد منك الحلاوة 
رامى اشمعنى بقى 
ليجلس حكم و هو منتفخا و يضع ساقا على