رواية الحب الابدي الفصل السادس بقلم ايمان محمد

الفصل السادس
مجهول . سلاااااام عليكو 
سميه بتدير واول ما بتشوفه بتجرى عليه 
وكل اللى كان قاعد على السفرة قام وجرى عليه
الا اسيل وأخوها 
مراد . بيجرى عليه هو كمان 
بعدين بيبقى كله الا شخص واحد 
وبيكون عمر 
بعدين لما كل واحد وبيسلموا عليه 
تميم . ايه يا اخويا مش عايز تحضنى 
عمر. لا مش عايز انا اصلا زعلان منك وبيسيبه وبيطلع اوضته
تميم . ثانيه وراجعلك يا ماما
سميه . ماشي يا ابنى 
تميم بيخبط على الباب 
ياااااااااااااااتاا عمر 
لما عمر مش بيفتح تميم بيدخل 

انت زعلان ليه دلوقتى 
عمر . عشان قولتلك مترحش المهمه دى وانت بردوا رحتها
تميم. طب انا اعمل ايه مش ده شغلى
عمر . بس انت عارف انى المهمة كان ممكن انك .......ومش بيقدر يكملها
تميم . ادينى رجعت حضڼ بقى 
عمر بيجرى عليه ويحضنه وبيفضلوا بعض شويه وعمر عمال بيعاتبه انى هو راح المهمه
تميم . بدال انت بدأت فى الاسطوانه دي يبقى مش هنخلص النهاردة
بعدين عمر بيمسك المخده ويضربوا بيها بقى انا كلامى اسطوانه 
تميم هو كمان بيمسك المخده ويضربوا بيها وبيقعدوا يضربوا بعض بالمخدة وعمر بيكون فرحان انى اخوه رجع
بعدين تميم بيسال عمر انا كنت سمعتك بتشكر فى مكرونه حد 
عمر . اه دى مكرونه الدكتورة اسيل 
تميم . دكتورة جديدة ل تميم
عمر . ايوة 
تميم . يلا عشان منتاخرش على ماما واللى تحت عشان قولتلهم دقيقتين ونازل 
عمر . يلا عشان المكرونه متبرادش اكتر 
تميم. هى المكرونه عجبتك اوووى كدا
عمر . اول مرة اكل مكرونه جميله كدا معرفش هى حطه فيها ايه بس جميله
تميم . يلا ننزل اهو بالمرة ادوق اللى انت شكرت فيه 
اول مرة تشكر فى اكل حد يا عمر 
عمر. اه بس المكرونه تستاهل انى اشكر 
تميم بينزل هو وعمر 
وبيقعدوا على السفرة عشان يأكلوا واسيل بتبقى مش عارفه مين ده
بعدين . بتاخد اخوها وبتطلع عشان تديلوا الدواء 
وتميم بيكون ماخدش بالوا منها لانى بيكون مركز مع عيلته وبالأخص أمه وأخوه 
بعدين اسيل بتدى الدواء لاخوها وبتسيبه عشان ينام وبتروح عشان تشوف مراد عشان تبدأ الجلسه معاه
وهى فى الطريق بتخبط فى تميم 
اسيل . انا اسفه 
تميم . مفيش مشاكل
انتى الدكتورة اسيل صح
اسيل بالضحكه ايوة 
تميم اتشرفت بمعرفتك 
اسيل . انا اكتر وبتسيبه وبتمشي 
تميم هو فى عيون كدا ولا رقتها 
اسيل . يا مراد 
مراد . اول ما اسيل بتيجى بيفرح اووى 
وبيكون عايز يقول نعم بس مش بيقدر 
بس بيعمل حاجة واحدة وينطق ننننننننع ده اللى بيقدر ينطقها
اسيل بتفرح انى حاول ينطق وبتكون واثقه انو هيخف أن شاء الله 
وبتقعد تتكلم معاه وبتلعب معاه وبتخليه يطلع بره الاوضه وتنزل تلعب معاه فى الجنينه وهى وهو ببحروا بيكون عمر بيبص عليهم من فوق ومراد بيجرى وبيكون بيضحك وهما بيجروا فى مايه بتطلع بتغرقهم هما الاتنين اسيل ومراد 
اسيل بيكون شعرها اتبل وبيكون مراد اتبل ف بتاخده