رواية دواء الروح الفصل السادس عشر والاخير بقلم اماني سيد
انت في الصفحة 1 من 3 صفحات
الاخير
فضل طه قاعد قدام راضيه بيحاول يقنعها إنه اتغير وإنه ندمان على اللى عمله وإنه باع ارض والده لعمه وخسر فيها عشان يكفر عن ذنبه ويرجع لنداء فلوسها ورجعلها فلوسها وحط قدامها الورق اللى كان ماضيه على نفسه
راضيه انا اتغيرت وبقى معايا مبلغ حلو اقدر اجيب بيه عربيه واشتغل عليها وازود دخلى وهعيشك انتى وابنك عيشه حلوه
ليه انا لو وحش مكنتش رجعتلها فلوسها وكنت دوختها عليها انا عملت كده عشانك عشان تصدقى أنى ندمان فعلا لو عايزانى اجبلك دهب تانى هجيبلك وكمان ممكن اغيرلك فرش الشقه و
اسمعنى ارجوك اسمعنى مافيش داعى من الكلام ده كله
حاول طه يقاطعها اكتر من مره ويبررلها لكن هى صډمته
حس كه برعشه فى جسمه من الجمله اللى قالتها وعيونه بدأت تدمع
انتى بتقولى كده عشان تخلينى ابعد صح انما ده مش حقيقي
لا ده حقيقي
طيب امته وازاى بدأ يتكلم والدموع فى عينه وايده بدأت تترعش من التوتر
بصراحه يا طه عم ابنى اتقدملى واهلوا موافقين وهو اولى يربى ابن ابنه
وأنا موقفى ايه وهو كان فين من الأول
يكفى انهم ادوا ابنى حقه كامل فى ورث أبوه
وانتى موافقه عليه حبتيه زى ماحبتينى
انا محبتكش أنا من الاول عايزه اتجوز عشان ابقى فى ضل راجل يحمينى واحس معاه بأمان انا وابنى ولما اهل المرحوم عرفوا كلمونى وعرضوا عليا اتجوز ابنهم وانا بصراحه رحبت عشان الواد يعيش وسط أهل ابوه ويتربى فى عيله وبصراحه هو اولى بلحم ابن اخوه
يتجوز زى ماهو عايز بدل الواحده ٣ طالما مكفى بيته مش مهم عندى انا كده كده عارفه اللى انا عايزاه ايه من جوازى منه عايزه سند وراجل بجد يحمى مالى ومال ابنى ومش هلاقى احسن من عمه عشان كده يابن الناس هجيبلك شبكتك مراتك اولى بيها هتفرح بيها
فضل طه قاعد مصډوم معقول بعد ما عمل كل حاجه عشانها تسيبه كده بعد ما حبها كل الحب ده هو بالنسبالها ولا حاجه اخد طه شنطه الدهب ونزل لشقته دخل الاوضه وقفل على نفسه وفضل يعيط
عند نداء انتهت من كل التجهيزات وحجزت القاعه وقربت من هناء وانتهت من فرش شقتها وكانت مستعده للزواج ومن جواها بعض القلق بسبب تجربتها الاولى في الزواج هى لحد دلوقتي مقالتش لسليمان موضوع انها اول مره تبقى عروسه بجد
اثناء فرش الشقه كانت بتتكلم مع هناء وبتاخد رأيها فى بعض الامور اللى خلت حماتها تبصلها باستغراب
نداء هو انتى اتجوزتى قبل كده
