رواية للعشق أسرار الفصل الخامس عشر بقلم ام اسيا

مكنش داخل دماغها ومش عاجبها اللى بيحصل وحاسه ان وراه شىء مش مريح
عز الدين شاف الاجواء اللى اتحسنت وحب يقربهم اكتر ايه رايكم يا ولاد لو اخر الشهر الجاى نسافر كلنا مصيف واهوا برضو انتوا والولاد تغيروا جو 
لين وريماس هييييييييه 
ساره وانا ينفع اروح دا انا هبقى فى اخر السابع 
مريم وماله يا بنتى ما تقلقيش انا مره سافرت وانا حامل بعلياء وفى التاسع ولا حصل حاجه 
ساره خلاص يا ريت احنا بقالنا كتيرر ما روحناش مصيف بس خوخه تيجى معانا 
عزالدين اكيد يا بنتى هى مش عايزه عزومه اصلا 
خلود شكرا يا عمى
ساره وانتى ايه رايك يا علياء ساكته يعنى 
علياء انا موافقه قدام رنا موجوده 
رنا حبيبتى يا لولو 
عبدالله خلاص وانا موافق وهحجزلكم شليه كبير فى مكان جميل جداا فى الغردقه 
خلصوا غدا وجريت ساره عملت شاى وراحت تقدمه لعبدالله وفضلت تتكلم معاه وتضحك هى وخلود رنا لاقت لين بتنام خدتها وجت تستأذن بس عبدالله وقفها و شالها منها وطلع معاها وقبل ما يدخلوا الجناح طلعت ساره وراه وندهت عليه انها عايزاه فى كلمه رنا خدت البنت ودخلت حطتها وكان عندها فضول تعرف ساره عايزاه ليه اتسحبت وفتحت الباب حبه لاقتها متعلقه فى رقبته وبتدلع عليه وبتقول هاا راضى عنى 
عبدالله بعد اللى عملتيه وبطيب خاطر اكيد راضى عنك ونص كمان شكرا يا ساره 
ساره قربت منه قووى اوعى تشكرنى انا كل اللى بتمناه هو رضاك عنى ما تتصورش انت وحشتنى قد ايه انا ما وحشتكش يا عبدالله 
عبدالله لا ازاى وحشتينى طبعا 
ساره لمحت رنا وزودت العيار علشان ټحرق ډمها وبدلع عبدالله لو انت قادر تبعد عنى انا خلاص مبقتش قادره كفايه بقى حرام عليك
رنا ساعتها كانت خلاص مش قادره وعلى اخرها قفلت الباب زى ما كان وراحت قعدت على الكنبه وهى بتفرك فى اديها وحاسه انها بتغلى من جوه عماله تحاول تهدى نفسها وتفكر نفسها بحقيقه مش لازم تغيب عن بالها اهدى يا رنا واعقلي مالك ساره مراته وليها حق فيه ويمكن اكتر منك عبدالله مش ملكك لوحدك وانتى اللى شاركتيها فيه مش هى .. مش قادره انا عمرى ما حسيت الاحساس دا قبل كده مع عمر .. علشان عمر كان ليكى لوحدك لكن عبدالله ملك لزوجه غيرك ليها حقوق عليه لازم تعودى نفسك على كده ....
عبدالله دخل لاقها قاعده على الكنبه وشكلها سرحانه لدرجة انها محستش بدخوله قعد جنبها وقرب منها وضمھا بين دراعه وهو بيقول مين اللى واخد تفكيرك وخلاكى حتى ما حستيش بيه لما دخلت 
رنا ابتسمت وبصتله انت 
عبدالله انا بجد 
رنا طبعا عبدالله 
عبدالله قلبه وروحه انتى 
رنا يسلملى قلبك وروحك كنت بقول انك المفروض النهارده تكون مع ساره 
عبدالله امم يعنى بتفكرى تخلصى منى 
رنا انا دا انا لو اطول عايزاك جنبي عالطول بس بيتهيالى هى مشتقالك وممكن كمان تكون مستنياك عبدالله رنا انتى سمعتى حاجه 
رنا مش مهم اكون سمعت بس بحس وتعالى هنا انت مش طلبت منى انى اساعدك واعينك فى انك ما تقصرش معاها 
عبدالله بحبك 
رنا وانا كمان يلا قوم 
عبدالله حاضر 
رنا .. خرج عبدالله حسيت ساعتها بروحى بتخرج منى كان شعور صعب جداا وقاسې اصعب ما كنت متصوره فكرة ان يكون فى حضڼ وحده غيرى كانت بتدبحنى كنت بحاول انى اهرب من افكارى وابقى طبيعيه بس مش قادره فكرت اروح لعلياء اقعد معاها ونتونس ببعض ....
رنا لولو ممكن ادخل 
علياء تعالى يا جميل 
رنا بتعملى ايه 
علياء كنت بقرا قصه بس