رواية للعشق أسرار الفصل الرابع عشر بقلم ام اسيا

نظرتهم لبعض اتغيرت كده ازاى قدروا يبقوا بالقرب ده قطع عليهم لحظتهم صوت الموبيل اللى خلى رنا انتفضت من مكانها وبعدت عنه وقامت وقفت واديته ضهرها وهى ضمھ اديها الاتنين على صدرها بتحاول تهدى ضربات قلبها اللى زادت 
عبدالله اتعصب من الرن اللى جه مش فى وقته خالص بص على الرقم لاقاه رقم ساره 
عبدالله بضيق الوو
ساره الوو يا ابو ريماس قلقتنى عليك انت فين بقالك يومين 
عبدالله وانتى من امتى بتسألى لما بغيب عن البيت 
ساره يعنى غلطتى انى بطمن عليك 
عبدالله انا فى القاهره اطمنتى 
ساره اتعصبت وحست ان عفاريت الدنيا اتنطط فى وشها عند الهانم صح 
عبدالله حس انها هتبتدى الوصله بتاعتها قام وفتح البلكونه ودخل يكلمها من جوه وقفل بابا البلكونه وراه ساره انت روحت فين انا مش بكلمك 
عبدالله بتعصيب اسمعى بقي طريقتك دى فى الكلام تعدليها بدل ما اعدلك مايخصكيش عندها ولا انا فين اصلا وقولتلك قبل كده طلعيها من دماغك وبطلى حركاتك دى واقفلى بقى بدل كلمه تانيه وهتسمعى ردود هتندمك انك اتكلمتى من الاول
ساره خدت الكلمتين وقفلت وبقت لا على حامى ولا على بارد من كتر الغيظ 
عبدالله خرجت لاقتها قاعده على طرف السرير اول ما شافتنى قامت وهى بتقول انا جهزتلك بجامه من بجامات رامز علشان تعرف تنام بيها غير هدومك عقبال ما اجهزلك العشا 
قربت منها ومسكت اديها قبل ما تخرج من الاوضه وانا بقول لا خليكى انا مش جعان وكده كده كلها ساعتين وهتحرك علشان لازم اسافر عندى شغل
رنا هتسافر 
عبدالله انا الحمد لله اطمنت عليكوا وعلى عمى وانتى عارفه انا لما جيت مشيت بسرعه من غير ما اخلص التزامات كانت عندى فى الشغل 
رنا طيب ممكن تستنى لبكره بس 
عبدالله باستغراب ليه 
رنا علشان اكون جهزت شنطتى انا ولين وتاخدنا معاك 
عبدالله تنح وحس انه ما استوعبش الكلام انتى قولتى ايه 
رنا ابتسمت ڠصب عنها من شكله وقربت منه وقالت بكسوف بقول يعنى لو ممكن تستنى لبكره اجهز حاجاتى انا ولين وتاخدنا معاك 
عبدالله بجد يا رنا هتيجوا معايا 
رنا بابتسامه جميله دا لو وافقت تستنى 
عبدالله اكيد موافق 
رنا اروح احضر العشا عقبال ما تغير هدومك 
عبدالله لو هتتعشي معايا روحى حضرى 
رنا طووويب
عبدالله كنت هطير من الفرحه مش مصدق انها تطلب تيجى معايا ياااه يا رنا معقول وافقتى نبتدى حياتنا مع بعض انا مستحيل اخليكى تندمى ابداا انا هعمل المستحيل علشان اسعدك واخليكى مبسوطه وانتى معايا 
رنا معرفش انا ازاى طلبت منه كده انا كل اللى عارفاه انى اول ما سمعته بيقول انه هيسافر ويسيبنى حسيت انى مش عايزاه يبعد عنى انا ولين حسيت انه فعلا يستاهل انى اخد خطوه واقرب انا كمان زى ما هو قرب منى وقت ما احتاجت ليه انا فعلا لسه مش عارفه اترجم مشاعرى ناحيته بس كل اللى عارفاه انى بقيت بحس باللامان والراحه وهو جنبي انا وبنتى 
وتانى يوم بعد ما سلموا على الجميع خدهم عبدالله وسافروا فى طريقهم للبلد 
رنا عبدالله فعلا اتغير قووى معقوله دا نفس الشخص اللى سافرت معاه اول مره عبدالله طول الطريق بيضحك وبيهزر وبيتكلم معايا انا ولين فعلا ما حسيناش بطول المسافه وكانت اول مره نتكلم مع بعض ونحكى مع بعض كتير كده واتأكدت اكتر من احساسى بانه اتغير كتيرر لما واحنا بنتكلم بعفويه جبت سيرة عمر وانا بحكى موقف مر علينا ساعتها فوقت لنفسي وخفت يتعصب عليه ويقلب بس اتفاجئت بيه لما حس انى