رواية وشم على حواف القلوب الفصل الثامن والعشرون بقلم ميمى عوالى

على حاجة العرسان
حكم بفضول حاجة ايه دى 
نجاة يعنى .. هدية اكده لسهى و عريسها بعملها لهم عشان اديهالهم مع النقطة
حكم بتطلع بتعمليلهم ايه
نجاة بخجل بعمل ليها شال و بعمل لعريسها طاقية 
حكم بوجوم كفاية الشال مالهاش لازمة الطاقية 
نجاة يوة و ليه عاد .. ده انى حتى ابتديت فيها و قربت اخلصها 
حكم بحزم قلتلك لاا .. كفاية الشال
نجاة بحرج اللى تشوفه
و بعد ان الټفت للذهاب الى الملحق حتى وقف مكانه لبرهة ليتنهد بملل ثم الټفت اليها مرة اخرى قائلا هى لونها ايه
نجاة لعدم فهم هى ايه دى
حكم الطاقية 
نجاة بيضا
حكم بابتسامة واسعة تبقى من نصيبى على الاقل هتليق على الشال اللى عملتهولى قبل اكده
نجاة بخجل ماتغلاش عليك 
حكم تسلم يدك
نجاة و هى تبحث عن احبالها الصوتية تسلم من كل ردى 
ليلتفت حكم مرة اخرى منصرفا بعد ان قال ما تخليش البنتة تعوق عشان تقدر تصحى بدرى 
لتشيعه نجاة بعينيها التى ارتسمت ابتسامتها بداخلهما و ما ان همت بدخول الدوار حتى وجدت احمد ينظر اليها بابتسامة خبيثة لتتجهم معالمها و هى تقول اها .. انت واقف عنديك اكده بتعمل ايه عاد 
احمد مانى قلت مايصحش ادخل و اسيبك لحالك مع عمى حكم 
نجاة طب اهو مشى ادخل ياللا
احمد لاا .. انى هسيبك و اروح اشقر على زينب و اشوفها عملت ايه فى الامتحان بتاع النهاردة
نجاة و هى تهرب من نظراته ماشى .. سلملي عليها و خليها تبقى تعدى علينا 
اما شيخون .. فكان يجلس بمنزله و هو يتابع التلفاز حين قدمت عليه حسنة من دار ابيها و حين وجدته قالت العواف عليك جيت ميتى من عند العروسة 
شيخون من بدرى انتى كنتى وين لحد دلوك
حسنة كنت عند امى 
شيخون ايوة .. عيالك قالولى بس خير يعنى امك مش عادة يعنى انها تعوزك وخرى اكده
حسنة مش وخرى ولا حاجة ده كان بعد العصر 
شيخون و احنا دلوك بعد العشا كمانى ايه اللى كانت عاوزاكى فيه و قعدك هناك كل ده من غير ماتقوليلى 
حسنة و انى من ميتى لما ببقى رايحة لامى لازما اقول لك
شيخون من اهنا و رايح
حسنة بذهول خبر ايه ايه اللى جد يعنى لحديتك ده
شيخون اللى جد ان دار ابوكى دلوك زاد عليهم نفر .. و اللى يبقى جابر قبل ماتسألينى هو مين النفر ده و انى مش رايد انك تبقى موجودة وقت ماهو يبقى موجود
حسنة باعتراض و هو جابر قاعد فى دار ابويا يا شيخون ده من يوم ما قرى فتحتها ماعتبش باب دارنا 
شيخون انى ماليش صالح بالحديت ده كلاته مرواح لدار ابوكى بعد اكده .. تبقى بالنهار و تعرفينى قبليها 
حسنة باستنكار ايه .. بتغير عليا بعد العمر ده كلاته
شيخون بسخرية بلاها كلام ماسخ مالوش عازة الحديت اللى اقوله يمشى 
حسنة باستغراب ماشى .. و ايه كمانى
شيخون حضريلى العشا .. عاوز اكل 
حسنة بسخرية ايه ما كلتش عند العروسة عاد و اللا ايه
شيخون كلت طبعا .. بس من بدرى و دلوك جعان و عاوز اتعشى .. ايه بلاش و اللا خدتى انى باكل برة و ما عاوزاش تعمليلى اكل 
حسنة لا طبعا و دى تاجى برضيك حالا هروح اعمللك احلى عشا كمانى
و بعد بعض الوقت عادت اليه و هى تحمل صينية عليها بعض اصناف الطعام و هى تقول العشا 
شيخون هو انى هاكل لحالى .. فين العيال
حسنة قالوا مش جعانين دلوك قلت خلاص اتعشى انى و انت 
ليعتدل شيخون و هو يقول ماشى و يسمى الله