رواية وشم على حواف القلوب الفصل الرابع والعشرون بقلم ميمى عوالى

شيخون كان هياجى ياخدلها كتبها عشان تذاكر فالمعدلة التانية قالت له انها هتوديهاله هى عشان تطمن على خايتها
بكر باستغراب طب و انتى مش هتروحى تطلى عليها عشان تطمنى انها كويسة
حسنة و هى تشيح بيدها ماخلاص خلصنا و قالوا انها كويسة لزمتها ايه بقى الهيصة دى كلاتها
بكر طب كويس انها جت سليمة
حسنة اومال انت دريت من فين
بكر لبيبة اللى قالت لى بس ما خابرش دريت كيف لتأتى زينة وتضع امامهم الشاى و تقول الشاى اهو يا امة و هروح انا بقى عشان ما اتأخرش
حسنة روحى يا اختى بس ماتعوقيش اقل من ساعة زمن و الاقيكى قصادى
زينة بامتعاض حاضر
و ما ان همت لتستدير منصرفة الا و انبرى زين قائلا استنى يا زينة انى جاى معاكى
بكر جاى معاها فين
زين بلجلجة هتطمن على زينب و اسلم على احمد و عمى شيخون و كمان اشيل عن زينة الشيلة اللى شايلاها دى باينلها تقيلة
زينة ايوة تقيلة عشان الكتب بتاعة زينب
بكر ماشى .. روح و ماتعوقش
و فى الطريق الى دوار المصيلحى .. يقول زين بفضول هى عمتى مالها
زينة مالها
زين يعنى .. شايفها مش قلقانة اكده على زينب ده انى كنت مفكر انى هاجى الاقى عيونها كاسات ډم و عياط بقى و الذى منه
زينة بامتعاض امى و زينب لا ماتفكرش من يوم ماوعيت على الدنيا و انى حساهم كيف الضراير
زين رغم ان اللى يشوف زينب يعنى يقول ان مالهاش فى العند
زينة و هى فعلا اكده و لا بتتكلم مع امى من اصله اكتر من حاضر و نعم مابتقولش
زين بتعجب اومال ايه بقى
زينة بمرح ساعات بحس ان ابوبا كان متجوز واحدة تانية غير امى و خلف زينب و جابها لامى تربيها و عشان اكده دايما واقفالها على الواحدة بس ارجع افتكرك انت و خواتك مع خالة لبيبة فاقول مش للدرجة دى
زين ضاحكا الروايات اللى بتقريها لحست مخك خلاص
زينة طب اعمل ايه ماعنديش غيرها اسلى بيها وقتى
زين طب و هى زينب يعنى مابتشتكيش
زينة بامتعاض عمرها لدرجة انى ساعات ببقى مفروسة من سكاتها ده وببقى عاوزة انى اللى اروح و اشتكى لابويا من اللى امى بتعمله معاها
زين و ماحاولتيش ليه تعملى اكده
زينة كنت برجع من تانى و اقول انى لو قلت لابويا و ابويا اټخانق مع امى بسبب اللى هقولهوله امى هتضايقها بزيادة
زين برضك عنديكى حق هو ده فعلا اللى هيحصل تصدقى زينب صعبت عليا
زينة مش اكتر منى ده انى كنت فاكرة ان امى قلبها هيلين شوية اما تعرف اللى حوصل لها لكن لقيتها ما اتهزلهاش شعرة حتى .. رغم ان زينب طول عمرها شايلالها جميل تربيتها ليها معانا و عمرها ما اشتكت من حاجة و طوالى تقول لها يا امة عمرها ماقالت لها غيرها
زين الحقيقة عمتى قلبها جامد عليها بزيادة
زينة رغم ان انى و احمد بنحبها قوى كيف ماتكون شقيقتنا تمام
زين ماهى برضك اختكم و راضعة مع احمد يعنى اخوات و ليكم حقوق على بعض
زينة بس برضيك حاسة ان فى حاجة بيناتها و بين امى .. حاجة مخلية امى دايما مكشرة فى وشها و مابتديهاش ريق حلو ابدا
زين الدور عليكى بقى انتى و احمد تعوضوها عن كل ده و كمان عمى شيخون و اللا ايه
زينة ايوة طبعا ده انى ابويا حاططها قبلنا كلاتنا و يمكن تكون الحكاية دى هى اللى مخلية امى دايما حاطة نقرها من نقر زينب
زين الكلام ده