رواية وشم على حواف القلوب الفصل الرابع عشر بقلم ميمى عوالى

اقول معلش بكرة يعقل بكرة يعرف انه مالوش غير داره و عياله لكن انت الظاهر انك كل ما كنت بتكبر كان مخك بيخف معاك و بتتهبل بزيادة
بكر بحدة ماتخلينيش اعمل اللى عمرى ما عملته معاكى سابق انى عمرى ما مدبت يدى عليكى يا لبيبة ماتخلينيش اعملها بعد كل العمر ده صونى لسانك و احفظى ادبك مانى كنت سايبك تحت بعقلك ايه اللى حوصل خلاكى اتجنيتى اكده
لبيبة بتحدى كان ناقصك نسوان اياك يا بكر عشان تقول يا جواز من تانى 
بكر بتردد جوااز ايه ده يا ولية يا مخبلة انتى 
لبيبة بقى انى برضك اللى مخبلة مانتش عاوز تجيبها لبر و رايح تلفلف من تانى حوالين اخت نسيبك ليه يا بكر 
بكر بلجلجة اخت نسيبى مين ده
لبيبة نسيبك القديم .. اللى ھتتجن و تنجوز خايته لجل بس تمنع نسيبك الجديد انه يتجوزها
بكر بانكار ايه التخريف اللى هتخرفيه ده عاد بلاش لت نساوين فاضى اومال
لبيبة يعنى مانتش عاوز تنجوز نجاة يا بكر 
بكر و هو يشيح بوجهه بعيدا دى حدوتة قديمة و اتقفلت بتفتحيها من تانى ليه عاد
لبيبة مش انى اللى بفتح حواديت و حكاوى يا بكر .. دناوتك و عمايلك هى اللى بتفتحها
بكر پغضب قلتلك كانت حدوتة و خلصت 
لبيبة بتحدى خلصت لما نجاة رفضتك مش اكده فضلت معشم حالك بيها السنين دى كلاتها لحد ما هى قالتلك لاا .. مش اكده با بكر
ليلتفت اليها بكر بذهول قائلا ده مش مجرد حواديت و حكاوى بقى ده فى حد مرسيكى على الدور كلاته و بحذافيره مين بقى اللى حكالك كل الحديت ده با لبيبة
لبيبة باصرار ماليكش صالح باللى حكالى خلاصة القول انى عاوزة ارضى و ريعها من يوم ما اديتهالك على داير المليم يا بكر .. كنت فايتهالك بكيفى و بمزاجى تعمل بيهم ما بدالك و انى فى عقل بالى بقول و ايه يعنى راجلى و ابو عيالى
جوزتك بدر بكيفى و بمزاجى و كنت وقتها شايفه انه حقك تشوف عيالك بيرمحوا فى رجليك لكن دلوك حجتك ايه يا بكر عشان تعملها من تانى ناقصك ايه قوللى 
ده انت عامل كيف هارون الرشيد و كلاتنا قايديناك صوابعنا العشرة شمع نسوانك التنين الكفر كلاته بيحلف بيهم و بينضرب بيهم المثل من الكل الا انت انت اللى عملت زى القرع و بتبص لبرة
ثم اقتربت منه و نظرت بعينيه و قالت بنبرة العالم ببواطن الامور لساتك بتغير منيه .. صوح
بكر تقصدى مين
لبيبة بكيد هيكون مين يعنى .. جابر فضلت تنخرب وراه زمان انت و خايتك لحد ما دقيتوا اسفين بينه و بين شيخون و بعد كل اللى عملتوه ده ماطلتهاش برضيك .. تعرف ليه
لينظر إليها بكر بفضول لتكمل حديثها قائلة لان انى اللى بعتتك البندر على ما خايتك تروح للمصيلحى و تقع فى عرضه عشان يتجوز نجاة 
بكر بذهول انتى بتخرفى بتقولى ايه يا ولية انتى
لبيبة پشماتة انى مابخرفش و لا عمرى خرفت ابدا يا راجلى انى بس بعرفك اللى انت ماتعرفوش لحد دلوك
بكر پصدمة سميحة راحت للمصيلحى تطلب منيه انه يتجوز نجاة 
لبيبة بنفى العالم ببواطن الامور لاا .. سميحة ما طلبتش منيه سميحة وقعت فى عرضة 
بكر پجنون ده لا يمكن ابدا ازاى تعمل اكده
لبيبة عمركش سألت حالك .. ليه خواتك البنات و امك .. مابيجوش دارك و لا دخلوها من سنين طويلة لو عديتها هتطلع نفس السنين اللى مرت من وقت عملتكم