رواية زوجتي بالخطا الفصل السابع عشر بقلم غادة اشرف
يقترب منها تزداد دموعه فى الهطول
جلس بجانبها ولمس يدها التى بها المحلول وقبلها برقه بالغه ونظر إليها وإلى ملامحها الشاحبه اثر المړض وأخذ يقبل كل جزء بوجهها ودموعه تنزل على ملامحها
رعد بدموع. ماسه حببتى قومى يا روحى قومى يا ماسه أهون عليكى يا ماسه أهون عليكى تمشى وتسبينى انتى الوحيده الا رجعتى حياتى من تانى انتى الوحيده الا قدرتى تفرحينى طب مش انتى قولتى أن هتفتحى شركه وتنافسينى ماشى يا قلبى قومى ونافسينى قومى يا ماسه حرام عليكى وجعتى قلبى يا روحى هتسبينى لمين يا ماسه انا مش هعرف اعيش بعدك يا معذبانى اوعدك انى مش هسيب الا عمل فيكى كدا وهخودلك حقك منه بس عشان خاطرى قومى قومى يا ماسه انا قلبى پينزف من كتر الۏجع
فى الخارج
ندى پبكاء . ماسه ماسه يا شهد ماسه ھتموت
شهد بدموع. لا انشاء الله هتقوم وهتبقى كويسه
كيان. أهدى يا طنط
رعد. وربى منا سايب الا عمل فيها كدا
ندى. يا مااااسه قومى يابنتى انتى ملكيش ذنب
خالد. أهدى يا ندى مش كدا لازم تقوها مش كدا
رعد. أنا مش هسيب ماسه
جنات. احنا كلنا معاها
خالد. ادم خود مراتك وروح وانتى يا جنات هتروحى معايا وانتى كمان يا ندى كلنا هنروح قعادنا ملوش لازمه وهنبقى نيجى بكرا
رعد. انا مش هسيب ماسه انا هفضل معاها ومش عاوز حد يناقشنى
خالد ماشى يابنى ربنا يقومها لينا بالسلامه
ندى. لا انا مش هروح فى حته
خالد. ندى انتى هتروح معانا وهتباتى فى الڤيلا أنهارده وهنيجى كلنا بكرا
ندى. بس
خالد. مافيش بس يلا بينا
غادر الجميع ولم يتبقى سوى رعد الذى أخذ غرفه بجانب غرفة ماسه وجلس بها
تانى يوم
فى مكان ما
مها . ازاااااى لازم ټموت مش لازم تعيش الا اسمها ماسه
مها. مش لازم تعيش لزم ټموت وانهارده وانتى الا هتموتيها بإديك
مايا. انا
مها. ايوا ومش عاوزه كلمه
مايا. طب هموتها ازاى
مها. انا هقولك
عند شهد
زين. أهدى يا شهد عشان خاطرى
شهد پبكاء. ماسه يا زين ماسه بين الحياة والمۏت
زين. ربنا يقومها بالسلامه انشاء الله بس انتى أهدى
زين. والله انا محتار زيك انا الا اعرفه عن ماسه أنها طيبه كويسه ومأذتش حد
شهد بدموع . منهم لله الا عملوا فيها كدا ربنا ينتقم منهم
زين. اشششششش أهدى عشان خاطرى ربما يسترها
شهد. يارب
عند ادم وكيان
كيان. ماسه صعبانه عليا اوى
ادم. ورعد كمان صعبان عليا اوى
كيان. ربنا ينتقم من الا كان السبب تفتكر حد من منافسين رعد
