رواية وشم على حواف القلوب الفصل التاسع والعشرون بقلم ميمى عوالى

مجوهرات من عندى 
فؤاد بسخرية هتبيعى مجوهراتك دلوقتى عشان تصرفيها على الحفلة مش كنتى رافضة انك تبيعيها عشان نسد القرض بتاع بنتك
ثريا بجبروت انا هعمل اى حاجة لمجرد انى اعمل اللى فى دماغى 
فؤاد بعند طب ايه رايك بقى و لا هديكى فلوس و لا هديكى المجوهرات
ثريا پصدمة انت اټجننت
فؤاد قصدك عقلت .. المجوهرات دى كلها بفلوسى و انا محتاجها و هستردها
ثريا انت هتسرقنى كده عينى عينك
فؤاد بتهكم دى مش سړقة ده حقى انا اللى تعبت فى فلوسها و اللا نسيتى كلامك اللى قعدتى تقوليهولى على ارض حكم .. اما قعدتى تزينيلى اللى عملناه بانها حقى و تعبى على الاقل بقى المجوهرات دى فلوسى فعلا 
مى بحماس على فكرة يا بابى انا ممكن اسيب لحضرتك كل المجوهرات بتاعتى تمنهم مش قليل ابدا و لو اتحطوا على مجوهرات مامى يعملوا ثروة و تقدر بيهم تستعيد جزء من مركزك المالى 
ثريا بټهديد التخريف اللى بتخرفه انت و بنتك ده .. لو فكرتوا بس مجرد تفكير انكم تنفذوه .. تطلقنى فورا .. انت فاهم 
لينظر لها فؤاد ببعض الجمود ثم يقول .. زى ماتحبى يا ثريا 
كانت لبيبة تجلس بصحن دارها و هى تتناول بعض الفاكهة و بدر تجلس الى جوارها و هى تنظر اليها ببعض الحيرة لتجد لبيبة تناولها بعض الفاكهة و هى تقول خدى كلى معايا بدل مانتى عمالة تبصيلى اكده
بدر بتهكم و لا هو انى لو عايزة من اللى بتاكليه هقعد اتوحم على اللى فى يدك اياك
لبيبة اومال مالك عمالة تطلعى فيا ليه اكده
بدر بتنهيدة مستغرباكى و حاسة ان وراكى حاجة انى مش خابراها 
لبيبة بمرح و هى تلتفت خلفها ورايا الحيطة اها ماوراييش غيرها
بدر بترصد ايه اللى بينك و بين بكر يا لبيبة 
لبيبة بسخرية جوزى على سنة الله و رسوله
بدر بغيظ انتى ايه اللى حصلك يا ولية انتى اتعلمتى اللوع ده كله ميتى 
لبيبة و هى تتصنع الدهشة انى بلاوع يا بدر .. اخص عليكى .. ليه اكده ده انى حتى طول النهار قاعدة فى حالى و مانطقتش كلمتين على بعض
بدر بترصد من ميتى بقى بتقعدى اكده طول النهار يا لبيبة لاا و كمان جوزنا رايح جاى يسالك لو عاوزة حاجة و اللا محتاجة حاجة كنك ماسكة عليه زلة و ماحدش دارى 
لتضحك لبيبة بشدة و هى تقول انى ماسكة على بكر زلة ده اللى هو كيف يعنى و ميتى طب ده انى نفسى بس اعرف احفظ اسم جده و لحد النهاردة بتخلبط فيه تقومى تقوليلى زلة 
بدر يعنى برضيك مش ناوية تقوليلى على اللى فيها
لبيبة بعتاب ماكر بقى يا ولية ياصفرا عمالة تضروبى اخماس فى اسداس لجل انى مرتاحة بس هبابة لجل الحبل تاعبنى و مش قادرة اخد بالى منيكم كيف سابق فيها ايه يعنى يابدر لما استريحلى شوية بعد العمر ده كلاته مانتى ياخايتى مرتاحة من يوم ما دخلتى الدار دى 
بدر و هى تتركها و تذهب بعيدا ماشى يا لبيبة اعمليهم عليا براحتك بس برضك مسيرى اعرف كل حاجة