رواية وشم على حواف القلوب الفصل الخامس والعشرون بقلم ميمى عوالى

حط يده على مالهم 
شيخون و عشان اكده لازم تعملى حساب كل قرش بينصرف و تمسكى يدك شوية ماحدش عالم باللى هيحصل بعد اكده
نجاة باستيعاب ايوة .. عندك حق
شيخون انى كمان كنت عاوز اتكلم معاكى فى حكاية اكده 
نجاة خير 
شيخون لما ابوكى ماټ الله يرحمه الارض اللى فاتها كان لك نصيب فيها بشرع ربنا عشرين فدان لكن المصيلحى الله يرحمه طلب منى انى اقول لك انك مالكيش ورث عندى
نجاة بذهول المصيلحى هو اللى طلب منيك اكده
شيخون بتأكيد ايوة 
نجاة طب ليه
شيخون اللى قالهولى يوميها .. انه خاېف الارض تقويكى و تخليكى تطلبى منيه الطلاق خصوصى ان وقتها ما كنتيش حتى لسه حبلتى فى عيالك
كان عارف انك وافقتى تتجوزيه بس لجل ماتزعليش منك ابوكى و شكله كان اتونس بيكى و خاېف لا تهمليه و تفوتيه لحاله و تمشى
ليكسو الوجوم وجه نجاة و هى تنظر لشيخون بعينبن كالزجاج فيعاود شيخون حديثه قائلا الارض لحد النهاردة باسم ابوكى الله يرحمه ما نقلتش ملكيتها خصوصى بعد ما سقف الدار وقع فوق راس اخوكى منتصر و مرته الله يرحمهم بعد مۏت ابوكى بمافيش 
نجاة تقصد انك ماقسمتش حاجة خالص لحد دلوك
شيخون ايوة براعى الارض و بقسم ريعها بالشرع و نصيبك انتى و زينب من ريع الارض متشال على جنب من اول زرعة بعد مۏت ابوكى و اخوكى 
نجاة متشال فين يعنى
شيخون فى دفتر فى البوستة باسمك و دفتر تانى باسم زينب 
نجاة طب ليه ماقلتليش و ليه فوتتنى السنين دى كلاتها و انى مفكرة انك .
و عندما صمتت و لم تكمل حديثها قال شيخون انى واكل حقك مش اكده بس انى كنت ساكت طول ما المصيلحى كان عايش لان هو اللى كان عاوز اكده و بعد ما ماټ دماغى انشغلت بحاجات كتير تانى ياما بس اكيد كنت هقوللك مع تمن اول محصول 
خصوصى انى عاوز انقل نصيب زينب باسمها خلاص تمت الواحد و عشرين سنة و حقها تعرف اللى ليها و اللى عليها و يعلم ربنا انى صنت امانة منتصر السنين دى كلاتها بامانة الله
نجاة زينب ماتعرفلهاش اب غيرك يا شيخون و يشهد ربنا انك صنت الامانة و كفيت و وفيت يا اخوى بدليل انها ما بتقوللكش غير يا ابة عمرها ما قالت لك يا عمى من يوم ما دخلت دارك و اتربت وسط عيالك 
شيخون و انى ما بشوفهاش غير بتى كيف زينة بالظبط بس لازما تعرف اللى ليها و اللى عليها و تتعلم توعى لمالها و حالها 
و انتى كمانى انى شايف اهه انك ماشاء الله قادرة تراعى ارضك و ارض حكم كمانى 
نجاة مصيلحى الله يرحمه بعد ما ربنا رزقنا بعبدالله و عبد الرحمن بقى كل همه انه يعرفنى كل كبيرة و صغيرة لدرجة انه اخر تلت سنين كان سايبلى كافة شئ اتصرف فيه لحالى و كان يادوب بيراقبنى من بعيد لبعيد و كان دايما يقوللى لازما توعى لمالك و مال عيالك 
شيخون و عشان اكده وقت ما هنقل الارض بتاعة زينب باسمها هنقل لك انتى كمان الارض بتاعتك و متهيألى انك تقدرى تراعيها زى ما راعيتى ارض المصيلحى تمام
لتميل نجاة على كتف شيخون مقبلة اياه قائلة حقك عليا يا اخوى و سامحنى على ظنى فيك
شيخون و الله يا نجاة ما انى عارف مين فينا اللى محقوق للتانى بس يعلم ربى انى عمرى ما طمعت فى ميلم يخصك او يخص زينب 
نجاة ربى يغنيك