رواية وشم على حواف القلوب الفصل الرابع عشر بقلم ميمى عوالى

تقول انك متجوز تنين مايقلوش عن نجاة فكرت ازاى تخرب عليه 
لاا و كمان تطمع امك فى ارضها طب ما انت معاك ارضى و ارضك و ارض بدر كمان
كان لازم نجاة تتجوز عشان اقطع الطريق عليك و ما كانش ينفع وقتها اڤضحك قدام شيخون و الكفر كلاته مش عشانك لاا .. عشان عيالك مايشيلوش العاړ بسببك طول عمرهم و لما فكرت ما لقيتش حد فى دماغى غير المصيلحى و بعتتله السنيورة اختك كملت تمثيل حداه و الغلبان صدقها و لقاها جات له على الطبطاب و زى ما يكون كان ربنا كاتبهاله عشان يرزقه بالذرية اللى اتحرم منيها العمر كلاته
لبيبة بشرود و ټموت مرة جابر و ېموت جوز نجاة تقوم انت تتجن من تانى و ترمح بالمشوار لجل ما تخطبها من تانى .. لما الحية اختك تدوى فى ودانك ان جابر اكده ممكن يتقدم لها من تانى وعشان تلحق قبل ما جابر يفكر فى حاجة زى دى .. لا و المسكينة تروح تتجوزه هى عشان تسد الطريق على نجاة خالص .. بتضحى عشانك مش اكده
كلكم بتضحكوا على بعض كل واحد فيكم بيدور على مصلحته و مفهم التانى انه بيضحى عشانه اختك عاشقة جابر و رايداه و امك طمعانة فى ارض نجاة و ارض جابر و انت كل همك انك تنكد على جابر و تاخد من يده اللقمة اللى نفسه فيها الوحيدة اللى ما خابراش مصلحتها ايه فى كل ده لحد النهاردة هى حسنة .. يمكن ماكانتش بتساعدكم بس على الاقل عارفة و ساكتة و الله اعلم ايه اللى وراها هى راخرة 
لتعتدل لبيبة بجلستها و هى تتطلع الى بكر الذى ينظر اليها ببلاهة و كأن على رأسه الطير و تقول بترصد انت مالك بتطلع فيا اكده ليه
بكر بشئ من الصدمة ما مصدقش ان انتى لبيبة مرتى 
لبيبة بسخرية تقصد لبيبة الهبلة كيف ما قالت عليا حسنة 
بكر مين دى اللى هبلة ده احنا اللى كلنا مهابيل انتى كيف بقيتى اكده و ميتى 
لتنهض لبيبة و تقول باهمال انى تعبت من الحديت بقالى زمان ما اتحدتش كل الحديت ده
انى هبيت الليلة دى مع فاطمة على ماتدور الكلام اللى قولتهولك فى دماغك زين و بكرة تقوللى ناوى على ايه
لينتفض بكر قائلا ناوى على ايه فى ايه يا مخبلة انتى طلاق ايه ده اللى انتى عاوزة تطلقيه بعد العمر دى كلاته .. اعقلى يا لبيبة 
لبيبة بسخرية طب و ما انى عاقلة شايفنى اتجنيت و ماشية بقطع فى خلجاتى اياك و بعدين احمد ربنا انى لحد دلوك ماقلتش اى شى لبدر ماحبيتش الدار تقوم حريقة نوبة واحدة قلت فى عقل بالى بلاها خړاب من كل يامة بدر لو عرفت هى كمان هتصمم ان هى كمانى تطلق 
لتكمل لبيبة حديثها بشئ من المساومة و المكر بس الحقيقة .. انى قلت انها اكيد هتسألنى عن سبب الطلاق بعد ما تطلقنى فلقيت ان وقتها ماينفعش اكدب عليها .. اصلها ماتهونش عليا تفضل عايشة معاك و هى مضحوك عليها ضرتى و عشرة سنين برضك 
بكر باستجداء لاا يا لبيبة اعقلى اومال .. انتى كنتى لساكى بتتحدتى على العيال يرضيكى برضيك انهم يعرفوا حاجة زى دى 
لبيبة بتفكير وحشة فى حقك .. مش اكده
بكر بلهفة ايوة طبعا .. و انتى اكيد ما ترضيهاليش يا لبيبة بعد العمر ده كلاته انى مستعد اعمل لك كل اللى تقولى عليه و