رواية وشم على حواف القلوب الفصل الثالث عشر بقلم ميمى عوالى

لبيبة .. انتى ناوية على ايه
لبيبة ماتخافش عاد انت ماقلتليش شى بس اوعاك امك تعرف انك قلتلى كلمة واحدة من الحديت ده لا تقوم لنا فى الدار حريقة 
زين لا هو انى اتجنيت انى من الاول ماقلتش
لبيبة بتأكيد و خليك على كلامك و سيبنى انى اتصرف
زين هتتصرفى فى ايه بس يا خالتى ماقلتلك ان الحدوتة خلصت من قبل ماتبتدى 
لبيبة بسخرية الحدوتة دى من قبل فاطمة و عبد القادر اخواتك ما ياجوا الدنيا 
زين بذهول انتى بتقولى ايه يا خالة 
لبيبة بقول لك اللى حوصل يا زين ابوك حاطط نجاة فى راسه من سنين كتيير اوى و مش عاوز ينساها 
زين عاشقها
لبيبة ابوك مابيعرفش يعشق يا زين و لا عمره جرب العشق من اساسه
زين بدهشة طيب ليه 
لبيبة الغيرة يا ولدى .. الغيرة مرة كيف الضرة و اكتر يا ويله اللى يسلم عقله ليها و ابوك سلم لها من سنين كتير اوى 
زين بفضول و ابويا بيغير من مين يا خالة انا مش فاهم حاجه 
لبيبة و هى تترك زين لتعود الى الاسفل مرة اخرى مش لازم تفهم و متشغلش دماغك بالحديت ده خلص الاحبال و شوف حالك 
و عندما عادت الى الاسفل اقتربت منها بدر سريعا و الفضول مسيطر عليها عرفتى منه حاجة 
لبيبة بابتسامة ابنك مايعرفش حاجة جيبته يمين و شمال لقيته ابيض يا ورد
بدر بامتعاض يبقى عرف يضحك عليكى با فالحة 
لبيبة سيبك انتى من زين خالص الولا ولا فى دماغه حاجة 
بدر بس انى متوكدة ان بكر فى دماغه شى احنا مانعرفش عنيه حاجة و يا خوفى لا يكون حاطط فى دماغه حكاية الجواز دى من تانى 
لبيبة قلت لك سيبيهولى و انى هعرف كيف اخليه يرجع من تانى مظبوط كيف الساعة الا هو فين دلوك 
بدر قال انه هيريح شوي
لبيبة عندى يعنى
بدر ايوة 
لبيبة بثقة طب وسعيلى عشان اظبط الساعة 
بدر عدى ياختى ..على الله ربنا ينفخ فى صورتك
لتصعد لبيبة الى غرفة نومها و تفتح الباب بهدوء و تطل على بكر فتجده يتقلب يمينا و يسارا فتدخل و تغلق الباب ورائها و تذهب الى النافذة و تزيح الستائر لتنير الغرفة فيقول بكر باستنكار انتى اتجنيتى يا ولية .. مش شايفانى نايم
لبيبة بنبرة تحدى شايفاك 
بكر و لما انتى شايفانى بتفتحى الستارة ليه
لبيبة و هى تجلس على حافة الفراش امامه عشان انت كمان تشوفنى يا بكر اصل يعنى .. مش هينفع اتحدت معاك و انت زى عادتك .. مش شايفنى