رواية وشم على حواف القلوب الفصل الثامن بقلم ميمى عوالى

و لا عم
كل واحد فينا حكى للتانى اللى عنديه لقيتها قالتلى .. ازاى هان عليك تسيب بلدك و ارضك تعالى نرجع سوا و لما سالتها ان كانت هتقدر على عيشة الفلاحين قالتلى هتعلم 
الله يرحمها .. عاشت معايا سنتين .. كانت فيهم نعم الزوجة و السند 
حكم هى ماټت ازاى 
جابر بحزن جالها ټسمم حمل و انى كنت مسافر بجيب تقاوى للارض و على ما رجعت و جريت بيها على المستشفى .. كانت راحت هى و اللى فى بطنها
حكم لا اله الا الله .. شد حيلك 
جابر عدى على يوم مۏتها بتاع سنتين و شوية دلوك 
بعد ما ماټت هجيت من الكفر من تانى بتاع شهر و زيادة لحد ما افتكرتها اول ما اتجوزنا و هى بتأنبنى انى فايت ارضى و بلدى فرجعت من تانى و شوية شوية ابتديت ارجع لارضى و لحالى 
بعديها بفترة صغيرة سمعت ان سميحة اتطلقت من جوزها بس ما شغلتش بالى لحد ما شفتها و هى معدية من على الحيار اللى جار ارضى و كانت راجعة من الجيهة التانية و لما وصلت لعندى قالت 
فلاش باك 
كانت سميحة تتجه ناحية جابر و عينيها تدور من حولها فى كل اتجاه حتى وصلت الى مكان جلسته فابتسمت و قالت ازيك يا جابر 
جابر اهلا يا سميحة كيفك 
سميحة انى بخير طول ما انت بخير 
جابر تسلمى .. ثم اكمل بفضول انتى بتدورى على حاجة و اللا ايه
سميحة بلجلجة ها لا .. ااه 
جابر بدهشة بتدورى على ايه
سميحة الصراحة محرجة منيك 
جابر و محرجة ليه يعنى
سميحة اصلى الصراحة محتاجة كام كوز درة اكده و قلت ان انت الوحيد اللى مش هتكسفنى 
جاير بضحك ايه .. نفسك رايحاله و اللا ايه
سميحة بدلال الصراحة ايوة و الدرة بتاعة ارضك بالذات بتبقى احلى درة فى الجيهة كلاتها .. مسكرة و حباتها زى الزبدة 
جابر بسماحة يا ستى خدى اللى انتى عاوزاه اياكشى تاخدى خط بحاله
سميحة خط بحاله ! ده انت مش عاوزنى اجى اطلب منيك تانى بقى
جابر ليه بس 
سميحة اصلى هاخد خط بحاله اعمل به ايه .. انى كل ما نفسى تروحله .. اجيلك اخد كوزين بس تشويهملى على المنقد الحلو بتاعك ده
جابر ضاحكا ده انتى داخلة على طمع بقى
سميحة بهيام طمعانة اقعد معاك حبتين زيادة على ما الدرة تنشوى
عودة من الفلاش باك 
جابر و هو يكمل حديثه من يوميها بقت عادة عنديها بعد العصرية .. كانت تاجى تنقيلها كوز و اللا اتنين و تقشره و تناولهولى و تطلب منى اشويهولها على المنقد جنب براد الشاى و مرة فى مرة بقت تجيبلى فى يدها و هى جاية حاجة حلوة و اللا اكلة متينة و اللا فطيرة مشلتتة و لما كنت احاول انى ما اخدش الحاجة اللى جايبهالى كانت تقوللى يبقى انت بتفهمنى بالمحسوس اكده انى ما اجيش اخد من عنديك درة تانى 
و كانت تقوللى كل و رم عضمك انتى وحدانى و مافيش حد بيهتم بيك و بقت تسألنى لو نفسى فى حاجة معينة و لما كنت اقوللها و لو حتى بهزار على ايتها حاجة .. كنت الاقى الحاجة دى عندباتى تانى يوم لدرجة انى فى يوم هزرت معاها و قلت لها عاوز اكل جمبرى .. لقيتها جايباهولى تانى يوم و متنضف و على الاكل على طول و قالتلى انها قشرتهولى بيدها عشان ما ازفرش حالى و انى هنا فى الغيط 
ثم اكمل بحزن لقيتها بتهتم بيا و بكل