رواية وشم على حواف القلوب الفصل الثامن بقلم ميمى عوالى

هيفضل فى حتة شك صغيرة ان ممكن فعلا تكون عملت اكده
شيخون بتفكير الاجابة عنديها وحديها .. مش عند حد غيرها ابدا 
جابر تقصد سميحة 
شيخون و مين غيرها 
حكم بحرج الا فى سؤال اكده عاوز اساله لك يا جابر و خاېف لا تتضايق 
جابر سؤال ايه ده اللى هيضايقنى .. قول عاوز تسأل عن ايه
حكم بحمحمة هو انت يا جابر يعنى .. ايه اللى لمك على سميحة و خلاك كمان تمشى فى سكة جوازك منيها بعد السنين دى كلاتها
ليقول جابر بتنهيدة تحمل الحزن بطياتها بعد اللى حصل بينى و بين شيخون حسيت انى اتيتمت من جديد ماكانليش غيره صحاب و اهل و حطيت فى بالى انه لما هيقعد مع حاله .. هيغلط روحه فى كلامه ليا 
و هياجى يراضينى زى ماكنا دايما بنعمل مع بعض لو حد فينا زعل من التانى 
لكن ماعداش يومين الا و سمعت خبر جواز نجاة من عمك المصيلحى الله يرحمه وقتها حسيت ان الدنيا ضاقت عليا بزيادة
و قبل ما يعدى تلت ايام .. روحت لعبد الحميد ابن عمى و طلبت منيه يراعيلى الارض لحد اما اعاود من تانى 
حكم باستغراب انت سيبت الكفر
جابر ايوة .. روحت المركز و اجرت مطرح هناك فعدت فيه 
حكم و هو يحاول إضفاء بعض المرح على حديثهم ده انت حليت كيسك على الاخر بقى على اكده
جابر لو قلتلكم انى ماكنتش ناوى ارجع هنا تانى هتصدقونى 
شيخون بدهشة و ليه كل ده 
جابر بنظرة عتاب مش هنعيده من تانى يا شيخون و لو انى مافرقتش معاك .. فانت كان عنديك مرتك و عيالك و خايتك .. لكن انى  
شيخون و مين قال لك بس انك مافرقتش معايا .. بس مش لدرجة انك تسيب الكفر كلاته يعنى
جابر كانك اول مرة تعرف
شيخون مش اكده بس انى فكرتك وقتها مشيت عشان مكسوف من اللى حصل
حكم احنا خلاص اتفقنا ان كل واحد كان فاهم حاجة غير الحقيقة بلاش كل شوية نرجع لنفس النقطة من تانى و خلونا بقى فى المهم .. كمل يا جابر
جابر قعدت فترة قافل على حالى يا دوب أخرج اجيب حاجة اكلها و ارجع من تانى لحد ما فى يوم و انى راجع على المطرح بتاعى سمعت صويت و عويل جاى من الشقة اللى قصادى و لقيت الباب انفتح و طلعت منه حورية 
فلاش باك 
كان جابر عائدا من الخارج و كان يصعد الدرج باتجاه مسكنه حين سمع صړاخا مدويا عبر المسكن المقابل له و قبل ان يستوعب مايحدث تفاجئ بفتاة رائعة الجمال و هى تفتح الباب و تهرول الى الاسفل و ما ان وجدته امامها فقالت باستجداء الحقنى يا بلدينا اعمل معروف
جابر فى ايه يا ستى .. الحقك من ايه
حورية بابا وقع من طوله و هو بيصلى و مش عارفه ماله بالله عليك تلحقنى بالدكتور اللى على اول الشارع
جابر و هو يضع ما بيده ارضا احنا لسه هنروح ننده على الحكيم و نستناه لحد اما ياجى احنا ننقله عند الحكيم على طول .. هو فين 
ليتجه الى مسكن حورية بعدما اشارت على باب مسكنها لتقع عيناه على والدها و هو مسجى ارضا فوق سجادة صلاته ليحمله و يتجه به الى الاسفل و هو يقول لو رايدة تحصلينى تعالى ورايا 
لتسرع حورية خلفه بعد ان اغلقت بابها لتجد نفسها تهرول خلفه رغم حمولته و هى ترد على فضول كل من يسأل عن ما يحدث بانها لاتدرى