رواية خبايا قدر الجزء الثاني الفصل السابع بقلم ياسمينا

غضبه..لحالتها بقلم سنيوريتاياسمينا احمدالانه تمالك اعصابه ...وبنبرة هدوء قال 
...ايوة لسه ...فى حاجات كتير بحلم بيها وانتى حقتيها ..وفى حاجات اكتر ما تنفعش غير وياكى ..انتى بعادك عنى اخد راحتى واخد عقلى وتفكيرى
رفعت هيام يدها امامه مشيرة له ان يصمت فهى ليست فى مزاج لتحمل كل هذا الكم من الضغط العصبى وازاحته من طريقا ودخلت غرفتها واغلقت بابها بوجه واسندت ظهرها على الباب وانسابت دموعها رغم عانها هدئت قليلا وسحبت من شنطتها الهاتف سنيوريتا وعبثت بارقامها واتصلت بسرعة 
هيام ..ايوة يا ماما 
الفت ...ايوة يا بنتى ..ازيك ..واخبارك ايه 
هيام ...غير مهتميه بما تقول ..انا كويسه .عمر .عمر ازيه 
الفت ...كويس يا حببتى 
هيام ..جانبك ...اديهوالى ..
الفت ..ايوة ..بس نايم 
هيام ...بالله عليكى يا ماما خلى بالك عليه 
الفت ..معقول يا هيام قدرتى تقوليها دا بتوصينى على حته منى 
هيام..ما اقصدش انك مقصرة والله بس امانه عليكى ما طلعيه من حضنك امانه عليكى ما تغفلى عنه 
الفت ...لم تخفى دهشتها ...عندك ايه فى ايه 
هيام .. بتوسل ..ما فيش ياماما خلى بالك عليه ولو ما رجعتش خالى بالك عليه
الفت ..الله ولى الكلام دا فى ايه حصل بس لكل دا 
هيام ...افاقت وقد ادركت انها باحت بكلمات لم تكن تفهم معناها .. 
انا كويسه والحمد لله ...المهم خلى بالك من نفسك ومن عمر 
الفت ...مازالت متحيره ..حاضر يا هيام 
هيام ...مع السلامه 
الفت ...مع السلامه

جلس سامح فى غرفته يفكر بشئ يفعله لكسب ثقة هيام من جديد وانتهاز اى فرصه لارضائها والان سيتخلى عن غرورة وسينصاع الى قلبة لاول مرة 

اختفت هيام عن الانظار وحاولت ان تهدء من نفسها لكى تسطتيع التفكر اعتذرت عن اداء اعملها اليوم وحاولت اللجوء الى ربها فى محنتها وتطلب النجاة منه وحده القادر على كل شئ 
حاول سامح على مدار اليوم التواصل معها ولكن لا فائدة لاتجيب على هاتفها ولا تفتح باب غرفتها الى ان تمالكت اعصابها اخير وهدئت تماما 

فى المساء 
لبست هيام فستان اوف وايت وعليه ورقات ورد حمراء وحطت على شعرها دبوس احمر لامع وكانت وخرجت من اوضتها قابلت سامح فى طرقة الفندق واللى طبعا ما قدرش يخبى اعجابه بيها وفضل يبص عليها بشوق ومشى جانبها وعنيه مش عارفه تنزل من عليها 
وهما مشيين 
هيام...لاحظته ...باستهزاء ...ايه الزى مخالف ولا حاجه 
سامح...بالعكس ...دا اوفر 
هيام... بجديه ما تدخلش فى طريقت لبسى دى مش من اختصاصاتك حضرتك 
سامح .نقدر نقول عداها 
كانوا وصلو الشارع 
سبقها وفتح باب عربيته 
هيام...لا هركب مع السواق بتاعى
سامح...طيب ...هو عارف انه عنيدة ..ومش هترضى ...راح على عربيتها وفتح الهوا بتاع عجل العربيه ..
ورجع وقف قدامها 
سامح... كدا حلو...وبنبرة حازمه ... اتفضلى اركبى هنتاخر 
استسلمت هيام ...اوووف 
سامح من جواه كان عايز يخبيها فى عيونه ويوقف شعور ه بالفقدان اللى حاسه وهى جانبه 
وطول الطريق عقولهم بتتكلم 
سامح...مش مصدق انك جانبى ومش لاقى كلام اقوله نفسى احضنك من غير ما تعاتبينى نفسى تنسى اللى فات وترجعى تحبينى نفسى اغمض عينى وافتحها الاقيكى اول واحدة عرفتها ما اتجوزتش غيرها نفسى اشطب سنينى اللى قبلك واحسب عمرى معاكى من جديد
هيام...ياااه يا سامح اخر ما كنت اتوقعه اننا نبقى كدا كان اللى بنا اقوى من الايام كان اللى بينا قدر سحبنا لبعضنا زى المغناطيس كنا بنحب بعض من غير سبب كنا على طول مشدودين لبعض ايه حصلنا خلانا دلوقت قاعدين مش عارفين عنينا تبص لبعض
كل دا فى صمت تام بينهم 
وصلوا بعد صمت طويل 
حضروا عرض الازياء وكان مزدحم للغايه وسط الاضواء الوهاجه والميوزك العاليه