رواية خبايا قدر الجزء الثاني الفصل الخامس بقلم ياسمينا

وكان شالل حركتها 
هيام..بضيق...عيب يا سامح احنا فى شركه محترمه 
سامح..تعالت انفاسه لاخماد غضبه ...خلاص نروح بيتنا 
هيام...هو احنا هنعيدوا يا سامح اتحمل نتيجة غلطك مش انا اللى انا اتحملها 
سامح...انتى . عارفه انا لو سبتك كام كلب هينطلق عليكى السوق ما بيقبلش حد جديد انتى دلوقتى فى حمايتى 
هيام ..حاولت تزقه ما عرفتش ....انا هعرف احمى نفسى 
سامح....ضمھا بقوة..اكثر .. طيب احمى نفسك بقا 
هيام...سامح ابعد بطل جنان 
سامح... مش انتى شاطرة وعملالى سبع رجاله فى بعض 
هيام....مش بالطريقه دى ابعد بقا 
سامح...مش هبعد وورينى 
هيام...هصرخ والله 
سامح...اه صرخى وقوليلهم جوزى پيتحرش بيا 
هيام...ما عدش جوزى ....ع الاقل بالنسبالى
سامح...افلتها....وقد بدا عليه اسئ ... خلاص يا هيام زى ما انتى عايزه 
لم يستطيع غروره تحمل رفضها له اكثر من ذلك مهما كان حبه فغرووه اكبر
سامح....قال سامح وهو فى قمة حزنه .....انتى طالق 
هيام..وكأن جبل وقع عليها وترقرقت فى عينها الدموع مهما كان فكان حضنه يدفها الان 
هيام.. اقتربت من الكرسى وجلست ...فقدمها لم تسندها 
....كان ممكن تقولها من غير ما توصلنا للحاله دى 
سامح بس من هنا ورايح نامى وعنيكى مفتوحه 
هيام.....بلعت ريقها... فكلامه جديا للغايه
......انتهى الحوار بينهم وبدات القلوب فى الحزن
خرج سامح بوجه غائم وعيناه كالبحر الذى انسكب فيه ډم 
و هيام اسندت راسها على يداها وبكت 
لقد حقق لها مطالبها ولكن هى تريده بشدة نعم لم تكن تريد ذلك ولكن هى معركة كبريائى وحبى والان لا بد ان يفوز كبريائها 
بزغ القمر فى رؤعته وجلاله كان يحمل حزن كبير
هيام اذدات فى البكاء ومر شريط ذكرايتها معه امام عينها مزاحه ومعاكساته وضحكه وطفولته كل شى صفحة بقلم سنيوريتا مرت به معه تذكراته بالم... احببته نعم ولكن هو خان وعدة لها بانه لها هى فقط هو من تسبب لها فى چرح عميق بعوتته الى من تعاونت على خطڤها 
اما عن سامح فهو الان فى بار مشهور يتجرع الحزن فى كأسه 
رؤف ...بقلق ...سامح كفايه كدا 
سامح... بغمغمه واضحه ...مالكش دعوه 
رؤوف ...يا ابنى انت عمرك ما تقلت كدا فى الشرب 
سامح..يرفع راسه بوهن من التربيظه ..ويترنح
فتأتى وامراة وتسنده ...واحشتنا يا سامح بقالك فترة نسينا خلاص ولا ااا
اتحلت ع المعاش 
رؤوف ...سبيه فى حاله مش شايفه حالته ازاى 
فيروز ....مالكيش دعوة انا هفوقه
فى شقة هيام ..دق الجرس عاليا 
اتجهت نحو الباب لان الداده كانت تغفل عمر فى حجرته 
فتحت الباب .
وعد ...ازيك ..وسرعان ما اختفت ابتسامتها لرؤيتها لهيام والتى كانت فى حالة سيئه......مالك يا هيام 
هيام...ازدادت فى النحيب وارتمت فى احضانها 
وعد.. .. بدا انزعجها ....مالك يا هيام ..فى ايه 
هيام...بصوت متقطع ...انا. انا ..انا ..تعبانه ..تعبانه 
وعد..مالك بس اجيبلك دكتور
هيام.....بصوت مقهور ...سامح طلقنى 
وعد...يا ساتر يا رب وانا اللى جايه ابشرك ان امى وابويا وافقوا على طلاقى على ايه القهرة دى كلها ....سكتت قليلا وسالتها ...باتساع عيناها انتى بتحبيه 
هيام...هزت راسها وهى تبكى ايوة 
وعد ..يا موكوسه طب لى يا بنت الناس تعملى فى نفسك كدا 
هيام..وهى تمسح دموعها وبصو ت مقهوره عشان خاننى 
فى البار 
رؤوف ...ابعد يدها عنه ...بقولك سبيه ايه ما بتسمعيش قوم يا سامح اروحك 
سامح...لا سبنى مش هروح ..وضعت فيروز يدها مرة اخرى فى انتصار 
رؤوف ... پعنف ونرفزه ..لا هتروح وعدوا ليلتكوا انتو الاتنين 
وابعد يد هاا عنه 
وسحبه بالقوة وهو لا يقوى على مقاومته فكان ثملا للغايه 
ادخلة السيارة وادار المحرك واتجه نحو شقته الخاصه 
فى شقة هيام 
جلسا على نفس الاريكه ...بعد سرد هيام لها ما فاتها من حياتها 
وعد ..طيب ياهيام انتى وافقتى بيه من الاول وهو متجوز لى دلوقتى رافضه وجود مراته 
هيام...وعيناها متورمه من البكاء ..انا لما