رواية دواء الروح الفصل العاشر بقلم اماني سيد
انت في الصفحة 1 من 4 صفحات
البارت العاشر
خير يا زينب مش عيب تدخلى شقه مش بتاعتك
انتى قلبك قوى بقى هو انتى ناسيه انك مضيتى بيع وشړا
ايه ده أخص عليا هو انا مقولتلكيش معلش نسيت اقولك
اصلكم بغبائكم سبتوا مستشفيات البلد كلها وجيتوا المستشفى اللى بشتغل فيها عشان تتابعوا الحمل وسبحان الله يشاء القدر إن ابنك يعمل حاډثة ويجيى برضوا المستشفى اللى انا بشتغل فيها وسبحان الله يمضى فى وسط ورق دخول المستشفى على ورق بيع الشقه زى ما أنا مامضيت بالظبطت فى وسط ورق القايمه سبحان الله
قلب وش زينب وهرب من الډم بقت واقفه مش عارفه تروح فين وتيجى فين وټلعن داخلها ابنها ورنا هى كتير حذرتهم لكن هما السبب فى اللى وصلولوا اديهم دلوقتي خسروا كل حاجه الشقه والعربيه والفلزس اتصرف حتى الشقه الايجار سابتها وكانت قاعده مع ابنها فى شقه نداء
ماليش دعوه تروحى فين تيجى منين مش مشكلتى وهدومك تحت عارفه اكياس الژبالة اللى فى مدخل العماره دى هدومكم ياريت تاخديها وتمشى عشان مدخل العماره ينضف ودخلت وقفلت الباب فى وشها
وقفت زينب محتاره مش عارفه تعمل ايه ومش معاها أى دليل على بيع الشقه لأن اكيد نداء اخدت الورق اللى عايزاه قبل ما ترمى هدومهم واكيد شافت الورق واخدته وضيعت أى دليل يثبت ملكيتنا اه يا نداء ماطلعتيش سهله
مساء الخير يا حاج محمد
وعليكم السلام يا ست زينب خير
بقولك ايه يا حاج انا كنت عايزه ارجع شقتى تانى
شقتك انى دى
اللى كنت مأجراها منك
اه اسمها شقتى اللى اجرتها امال شقه الدكتورة نداء اللى اشترتيها منها زى ماقولتى فين
مارتحتش فيها فرجعتها تانى انت عارف يا حاج محدش بيرتاح مع مرات ابنه عشان كده قولت ارجع الشقه تانى زهما ياخدوا فلوسهم يجبولهم شقه اصغر وكل واحد يعيش لواحده
ازاى الكلام ده يا حاج
يعنى ايه ازاى شقتى وانا حر فيها أكيد مش هركنها يعنى
طيب يا حاج ماعندكش شقه تانيه ايجار
لا معنديش يا ست زينب ربنا يوفقك وتلاقى فى مكان تانى وقفل التليفون معاها
نزلت زينب مش عارفه تروح فين ولا تيجى منين بصت فى الشنط لقت نداء لمت الهدوم بعشوائية ورمتها فى الشنط فضلت تظور لحد مالقت عبايه وطقم غيار ليها خدتهم وراحت المستشفى عند رنا لقت رنا قاعده ومعاها أمها وابوها دخلت رمت السلام وقاعدت جنبهم ومثلت الحزن على رنا
حمد الله على السلامه