رواية دواء الروح الفصل الثامن بقلم اماني سيد

حاجة غلط 
زينب انتى بتعملى ايه هنا 
انتى شايفه ايه كنت بعمل عمليه لمرات ابنك وشلتلها الرحم وللاسف حفيدك الولد ماټ
تحدث طه بعصبيه مفرطه محاول التهجم عليها 
انتى مجنونه انتى بتقولى ايه ابنى ماټ انتى قتلتيه عشان غيرتك عمتك وماصدقتى الفرصه جاتلك 
حاولت دكتوره عائشه أن تتحدث وتوضح وضع المريضه لكن منعتها نداء وكانت واقفه مستغربه موقف نداء جدا ليه بتحاول تورط نفسها رغم انها شافت بنفسها محاولات نداء فى انقاذ الرحم 
تحدثت نداء ببرود للممرضات اللى بيحاولوا التدخل 
اتصلوا بالامن يطلعوهم بره لحد ما المريضه تفوق وغير مسموح دخولهم غير بأذنى انتوا فاهمين 
بصتلها زينب بزهول وحاولت تهرب من الامن وتوصلها لكن معرفتش 
انا هوديكى فى داهية قاتلتى حفيدى يا مجرمه والله لا اوديكى فى داهيه انا هطلع على القسم ابلغ عنك 
شاورتلهم نظاء بصوابعها بعلامه باااى ببرود وراحت مكتبها ودخلت وراها دكتوه عائشه ونيفين ودكتور رفيق 
اتكلمت نيفين بعصبيه 
ليه عملتى كده كنتى سبتى دكتوره عائشه اللى تتدخل ليه كده دلوقتي هيبلغوا عنك وهيعملوا شوشره 
طظ فيهم 
رفيق نداء اللى بتعمليه ده غلط انا هبعت اجبهم اعرفهم الوضع وننهى الخلاف انتى كده بتأذمى الوضع ومش هتستفيدى حاجه 
بالعكس انا عارفة انا بعمل ايه كويس 
يا نداء انتى بقيتى دكتوره مشهوره بعد عمليه فتحى ومن وقتها العين عليكى واعدائك كتير 
طظ فيهم 
نيفين أنا نفسى اعرف بتفكرى فى ايه 
هتعرفوا كل حاجه فى وقتها انا همشى ساعتين بالظبط وهاجى تانى عشان لو البوليس جه يلاقينى موجوده 
خرجت نداء راحت للمحامى وبعدها راحت الشقه غيرت الكالون وجمعت كل هدومهم المستعمله فى اكياس قمامه ووضعتها فى مدخل العماره وجابت حداد يركب حديد على الباب خلال ٣ ساعات كانت انتهت من تركيب الباب الحديد ورجعت المستشفى مره تانيه 
وراحت غرفه الأطباء 
وقفتها نيفين وهى ماسكه التليفون وكان فى بث مباشر من فتحى بيتكلم عنها 
المفروض إن الطب مهنه ساميه لكن لما دكتوره تستخدم مهنتها عشان ټنتقم من زوجها السابق فتشيل رحم مراته وټموت ابنه يبقى احنا بقينا فى غابه ولازم الدكتورة تتزقف فورا وتتحاكم على اللى عملته 
وقفت نداء تضحك واستغربت نيفين من ضحكها 
عاجبك كده
أصل كان عندى حق البيه تقريبا مشغل جواسيس هنا يبعتولوا اخبارى وتقريبا عشان رفضت الارتباط بيه انهارده حب ينتتقم منى بطريقته بس طريقه رخيصه اوى 
عموما انا عايزه اعرف مين عدوى ومين حبيبى 
يا نداء انا خاېفه عليكى 
عارفه بس ماتقلقيش انا عارفه انا بعمل ايه صدقينى لو عندى وقت كنت فهمتك كل حاجه سبينى بس احضر نفسى عشان لو البوليس جه دلوقتي يبقى كل حاجه تمام 
دخلت عائشه وادتها فلاشه 
اتفضلى الفلاشه اهى ربنا معاكى الموضوع بيكبر يا نداء
ماتقلقيش 
وصل البوليس عشان يقبض على نداء وكانت
معاه زينب وطه اللى بيبصوا لنداء بكره وهى بتبادلهم النظرات بإبتسامه وشماته 
هوديكى فى داهيه 
مش هتقدر مش عيل زيك ولا عجوزه زيك تقدروا تقفوا قصادى 
قدرنا وضحكنا عليكى 
كله هيبان فى القسم 
وهى خارجه من المستشفى كان معاها دكتور رفيق وعائشه ونيفين وقابلت قدامها سليمان اللى مكنتش تتصور أبدا أنه ممكن يجيى بس مكنتش عارفه هيكون فى صفها ولا هيعمل زى فتحى 
ياترى هيبقى زى فتحى  
ولا هيصدقها ويساندها