رواية جن عاشق الفصل الثاني عشر بقلم نور ناصر
افتكر أو نفكر بعض بالى حصل
ليه
ليه.. انت بتسالنى ولا مش عارف أننا غلطنا
مش شايف انى غلطت
نظرت له وزعلت حسيت بكسره قالت انت فعلا بتستغلنى يا رامى!!
ازاى بتقولى كده
اما عن الاستغلال فأنا عمرى معمل معاكى كده.. يومها أنا ضعفت معاكى فعلا ومعاملتش كده مع حد غيرك
دق قلبها وهى بتبص فى عينه
الى حركنى يومها مشاعرى عشان كده شايف انى مغلطتش.. لو كنتى مضايقه فأنا اسف
اومأ إيجابا قال أنا عندى مشاعر ليكى يارهف
بظأ قلبها يدق جامد من شعور تلك اللحظه مشيت ومردتش عليه تنهد منها كأنها لا تمل دوما من الهروب
لكن لحظه هل رفضته لأنها حتا مقالتش أنها حاسه بنفس الشعور
معقول تكون لسا بتحبه
كانت رهف قاعده بليل سهرانه بتحاول تنام بس مش عارفه سمعت صوت رساله
بصيت سريعا لقيته رامى قال صاحيه
كان رامى قاعد فى البلكونه بيشرب قهوته سمع الرساله بث لقاها هى وكأنها صاحيه لنفس السبب
ممكن اسالك سؤال وتجوبى باه أو لا
استغربت رهف لكن قالت ماشي
لسا بتحبيه
استغربت لكن استوعبت ثانيه فهل يقصد أشهب الم يمل من ذلك ويعتقد أنهم كانت تجمعهم قصة حب قال
لا
سؤال التانى فى حد ف حياتك
ابتسمت قالت لا
قالت رهفحاسه انى ف انترفيو
سؤال التالت
فيه تالت!!
وراكى حاجه بكره
لا
هعدى عليكى نتعشي بره
ابتسمت ومرديتش عليه قفلت التليفون ونامت وهى حاسه انها وقعت فى ذلك ما يسمونه بالحب
فى اليوم التانى قابلت رهف رامى فى مطعم وكانت لابسه شيك ومسيبه شعرها
قال رامى اتاخرتى ليه
ماما مكنتش راضيه تسبنى ونازله عليا اساله
بلاش
ليه
بسببها بردو
سكت رامى ونظر إليها قال مش عيزاها تعرف أن انا إلى خارجه معايا
ماما لو بس بتلقينى بكلمك بتبنى احلام فى تفكيرها أنا ذات نفسي بتفجأ منها..زى موضوع جوازنا قبل كده
ابتسم واومأ بتفهم قال كانت فرصه كويسه
بصتله باستغراب جه الاكل وبدأو يأكلو وهم يتحاورون قالت رهف بتردد
كنت بتحبها
سكت وفهم أن قصدها ع ياسمين قال اكيد والا مكنتش هبقى معاها
ماما كانت مش مقتنعه بيها
بصتله بشده قالت عشان كده سبتها
شايفى على لدرجادى
انا بردو استغربت امال سبتو بعض ليه
كدبت عليا ونا بكره الكذب خصوصا لو من شخص بحبه
سكتت رهف اومات يتفهم ومسالتش عن حاجه اكتر من كده
بس شكلها لسا بتحبك
المهم أنا بحب مين
نظر لها فالتقت أعينهم اتكسفت من نظرته ليها وكأنه بيلمحلها فرجعت تاكل وهى تتفاداه وكان يبتسم عليها
كويي عملت حاجه مفيده
ابتسمت عليه بصيت لايده قالت هتخف امتى
الدكتور قالى كمان شهر هرجع استخدمها
اومات بتفهم قالت إنشاءالله تبقى احسن
ابتسم واومأ إيجابا وقف فجأه بصتله من وقوفه قالت ف حاجه
عارفه احنا خارجين انهارده ليه
نفيت برأسها تنهد قال مش عايزه تقولى حاجه يارهف
اتوترت قالت حاجه زى اى
زى إلى صارحتك بيها امبارح
اتكسفت وكان يقصد لما قالها ع مشاعره سكتت ومرديتش عرف انها مش هتتكلم قال
يلا عشان متتاخريش
وصل رامى رهف البيت قالت شكرا ع انهارده
رهف
نعم
انا مسافر
بصتله بشده قالت رايح فين
جالى سفريه تبع الشغل وممكن تطول
حسيت بالحزن قالت قد ايه
سنتين
سكتت قليلا قالت ترجع بسلامه
ده إلى هتقوليه
امال عايز اى
مش عايز حاجه
نظرت له فتحت باب العربيه وكانت نازله وقفت قالت
هتروح امتى
نظر لها حين قالت ذلك قال بعد شهرين.. حبيت اقولك ممكن يفرق معاكى
كانت مكسوفه لفها ونظر فى أعينها قال مش عايزه تقولى حاجه
دق قلبها قالت هتوحشنى
سكت كأنه متوقعش شئ اخر لكنها تحدثت اخيرا ابتسم قال
وانتى كمان
هتكلمنى مش كده
اكيد
ابتسمت نزلت وهى بتشاورله
