رواية عيب الشوم الفصل الحادي عشر بقلم مريم احمد
انت في الصفحة 1 من 4 صفحات
11
هيا... كدا كدا مش فارقه معايا اهو كلها يومين ههقعدهم هنا عشان النونه الي بټعيط دي و بعدين همشي تاني ولا كأني جيت من اصله
اضا يق الكل من اسلوب هيا ف الكلام و موسى الي قالها ب ڠضب
موسى... اسمعي يا بت انتي انتي مش ضيفه انتي حفيدتي و لما هنلاقيكي ناق صه تربيه يبقى هتاخدي بالج زمه على دماغك عشان تتربي
بس هيا كانت م ضايقه جدا من كلام موسى و قالت
هيا... هو انت جايبني هنا تهز قني ولا ايه بالظبط
خاڤت همس اكتر لما حست من كلام هيا انها هتمشي فعلا راحت قالت
همس... خلاص يا جدي هي متقصدش هي بس مش عارفانا لسه و مش عارفه اسلوبنا ف الكلام بيبقى ازاي
همس... معلش يا جدي
سكت موسى عشان همس متزعلش و بعدين قال ل رهف
موسى... خدي بنت عمك و طلعيها اوضتها يا رهف
هزت رهف راسها بطاعه و هي لو عليها اصلا كانت قامت قت لت هيا
رهف... تعالي
طلعت هيا. مع رهف و رهف وديتها الاوضه الي جمب اوضة همس
قالتلها هيا بهدوء... ميرسي
و دخلت هي و رهف الاوضه
رهف... اوضة الهدوم اهيه و عندك هنا بلكونه و هي شباك و الحمام اهو
هزت هيا راسها و قالتلها
هيا... تمام
كانت رهف هتمشي بس قالتلها پحده
رهف... تاني مره تتكلمي مع اختك عدل و متزعليهاش سامعاني
قالتلها هيا بسخريه
هيا... اعتبره ټهديد دا ولا ايه
كملت بټهديد اكبر و هي بتقول
رهف... و خلي بالك انا و ورد اخواتها و منقبلش دمعه واحده من عينيها تنزل
كملت بسخريه
رهف... و لو احنا كلنا مش فارقين معاكي ف اديكي شوفتي مالك جوزها عصبي ازاي و دا بقى مبيقبلش ان حد منينا يزعلها بكلمه حتى لو هزار و مين م كان بيزعقله عشانها.. انا قولت اقولك بس عشان تعملي حسابك و حساب كل كلمه هتقوليهالها
هيا... معقوله الكل بيحبها اوي كدا
كملت بلا مبالاه
هيا... تول ع اصلا اهم كلها يومين و هغور من القرف دا
...... استغفر الله العظيم واتوب اليه
ورد... متزعلش مني يا عمي بس بنتك اسلوبها زفت اوي
قالها متولي ابوها پغضب
متولي... اتلمي يا ام لسانين
مرتضى... سيبها يا متولي تقول الي هي عايزاه
متولي... بس متقولش اكده
قالت ورد پغضب من هيا
ورد... انا مغلطش ف حاجه هي فعلا متربتش اساسا
متولي... برضو متقوليش اكده
قالتهم همس بهدوء عشان تمنع خناقهم
همس... خلاص يا جماعه انا كمان معجبنيش اسلوبها بس هنعمل ايه كفايه
