رواية زوجتي قاصر الفصل الثالث عشر بقلم نورهان أشرف

من عبده و فتحيه بكل هدوء
عبدهخير يا بيه فى اى
ضرغام بسخريه هو هيجي الخير طول ما بنتك دي موجوده
قال ضرغام كده وهو يشير بيده تجاه فتحيه
عبده بستغرابليه يا بيه هى عملت اى
ضرغام بجديه اى رايك يا عبده لو انا ضرغام بيه جيت طلبت ايد بنتك
نظر عبده پصدمه وقالهو العين بتعالى عن الحاجب يا بيه بجا انت عاوز تطلب ايد بنتى انا
ضرغام بسخرية اهي بنتك بقى عايزه العين تعلى عن الحاجب يا عبده بنتك اللي انا مشغلكم خدامين عندي عايزه تبقى ست البيت ده تخيل كده معايا لما انا احط ايدي فى ايدك انت
نظر عبده پصدمه الى ابنته وهو يقول لا يا بيه اكيد حضرتك فهمت غلط انا بنتي عمرها ما هتفكر كدا
نظر ضرغام الى فتحيه بقرف وهو يقول لا بنتك فكرت ونفذت كمان بنتك لفت على ابني عشان يتجوزها عايزه تبقى ست البيت ده فاكره ان انا راجل اهبل ممكن اوافق على القرف اللي هي عاوزه عشان خاطر ابنى لكن متعرفش ان كلمى انا هنا بس اللى بيمشي وانا عمرى ما هوافق
نظرات فتحيه له پغضب وقالت انا ما غلطتش انا و رافت بنحب بعض وعايزين نتجوز ايه العيب فى كده وبعدين ما الست ام رافت كنت خدامه اى الفرق بقا
نظر ضرغام الى عبده بقوه وهو يقول اى الفرق الفرق انك متجيش ربع ام رافت وبعدين اى يا عبده تحب تعرفها فين الغلط بتاعها ولا عاوزنى انا اللى اعرفها بنفسي مع ان انا مش هحب كدا حاكم انت فى الاول و الاخر الخدام بتاعى
لم يتحمل عبده كم الاهانه وصفع فتحيه بكل قوه وقالاعتذري للبيه يا فتحيه يلا
نظرات فتحيه الى ضرغام وقالت انا اسف يا ضرغام بيه
كنت فتحيه بتقول تلك الكلمات والدموع تنهمر بكل قوه
ضرغام بهدوءخالص يا عبده اخرج انت وبنتك بس انا مش عاوز اشوف طايف فتحيه فى البيت مفهوم
عبده بحزنتحت امرك يت بيه اللى انت عاوزه
نظرا ضرغام الى فتحيه وقال الفرق بينك انتى و ام رافت ان ام رافت اصلها طيب عكسك يا فتحيه
قال كدا و اشر لها بالخروج
خرجت فتحيه وهى تبكى نظر لها ولدها وقال بلاش عياط يا بنتى فى ناس اتخلقوا فى الدنيا دى عبيد وفى ناس اسياد واحتا اتكتب علينا نبقا عبيد
حركت فتحيه راسها وقالت لا يابا انا هبقا ست القصر ده وكل حاجه هنا هتكون تحت امرى انا
خرجت فتحيه من تلك الذاكره على دمعه انهمرت من عينها
فتحيه بحزنخلاص يابا قرب الحلم يبقا حقيقه كان نفسي تبقا معايا عشان تشوف بنتك عملت اى بس اكيد انت شايف كل حاجة كنت بتقول كلامها والدموع تنهمر دون توقف
ام عن شاهين خرج من الاوضه بعد ما غير هدومه وهو بيفكر
فى الكلام اللى قالته زينه مش عارف هو ليه قال كدا ومش عارف هو ليه بيعمل معاها كدا اخذ ينظر الى النساء الموجودات يبحث عنها بين الجميع لكن لم يجد لها اثر اشار شاهين الى احد الخادمات
الخدامه خير يا بيه فى اى
شاهين بستغرابفين زينه راحت فين
الخدامه بهدوءانا كنت شايفها خارجه هى و الحاجه زينب بس معرفش راحوا فين
اشر لها شاهين واخذ يفكر اين ذهبت تلك المجنونه
اما عند زينه كانت تجلس في منزلها امام ولدته التي كانت تنظر لها باستغراب وتقول لا ما هو شغل الجنان اللي انتي فيه دوت انا مش هتحمله كثير انا عايزه اعرف في ايه يا بنتي من ساعه كنت بتقولي هتحمله وملكيش دعوه بيه يامه لكن دلوقتي لا وبقا راسك والف سيف تخرجي وتمشي من البيت ايه اللي حصل يا زينه فهميني و طمنيني لحسن انا خلاص عقلي هيشت مني بسببك وبعدين ليه عم تبكي
مسحت زينه دموعها وقالت بصي ياما هو في حاجه انا هقوله لك بس مش عايزه اي حد يعرف عن الموضوع ده حاجه ابوس ايدك ياما عشان خاطر انا
زينب باستغراب في ايه يا بنتي قلقتيني عليكى قولي يا زينه وما تخافيش انا امك محدش في الكون ده هيحبك قد يا بنتي
زينه بهدوء اما فتحيه هي سبب كل البلاوي اللي بتحصل لشاهين وانا عرفت كده بالصدفه وخفت اقول لشاهين لاحسن ما يصدقنيش لان هي اللي ربته بس انا سمعتها بدل المره اثنين
زينب بستغراب سمعتي ايه بالظبط احكيلي وعرفيني عشان ابقى معاكي وبعدين فتحيه الخدامه ديت هتكون هي سبب كل حاجه كيف يعني
زينه بهدوء ما هو ده اللي انا عايزه اعرفه وكمان انا خاېفه ان هي اللي تكون قټلت الحاج ضرغام لان اللي عرفته ان هي سبب هروب مرات شاهين الاولانيه بس ايه السر لده كله انا معرفش
زينب پغضب لا خلاص الموضوع ده انتى انت ملكيش دعوه بيه و رجوع ط البيت ده تاني لا انا اخاڤ يا بنتي لاحسن تعمل فيكي حاجه وانا مليش غيرك
كدت ان ترد عليها زينب لكن اوقفها صوت والدها محسن وهو يقول ايه اللي انتي بتقوليه ده يا مرا بدل ما تقولي لبنتك تروح بيتها عشان تقف مع جوزها في محنته انتي عايزها تسيب البيت وتمشي عاوز الناس تقول ايه بقولك اى يا زينب بنتك هترجع بيت جوزها ودلوقتي حالا انا شاهين بعتني عشان اجيبها وانا مش همشي غير لما تكون معايا كانت لسه زينب هترد عليه لكن اوقفها نظرات زينه وهي تقول