رواية جن عاشق الفصل العاشر بقلم نور ناصر

تعملى الغلط هنا وترجعى. انتى جايه تشتغلى وبس
كانت مصدومه من الى بتسمعه قالت انت ملكش الحق تعلق عليا أنا مبعملش حاجه غلط ولا حرام
امال بتروحى لمكتبه ليه
اتسعت عيناها بأكبر صډمه قالت مكتبه
اه تحبى اوريكى السجل
افتكرت لما سألتهطب ازاى رامى مشفكش
حړقت الكاميرات.. وجودى فى مكان فى آلات وانا ببعت موجات قويه قادره ټحرقها.. بس عشان اكون صادق معاكى انا قصدت اعمل كده
عايزه يقول عليا مجنونه
قلل من حرراته عشان رامى يشوفهم فى الوضع ده
قالت رهف كڈب
بصلها رامى قال اى هو الى كڈب... حتى يوم لما جيتلك المكتب اتمنى ميكنش هو الى كان معاكى عشان كده كنتى قافله الباب عليكو وخدتى وقت عقبال ما فتحتى
دمعت عينها من نظرته ليها وازاى بقت فى عينه واحده دنيئه
قال رامىمكنتش عارف ان التصرفات دى منك.. الى بتعمليه اكبر غلط والا مكنتيش تخافى حد يشوفكو
انا مبعملش حاجه غلط صدقنى
امال تسمى ده اى
سكتت بحيره وحزن قالت صعب اشرحلك الموضوع أصعب مما تتخيل
ازاى تقوله أنها كانت مجبره.. ازاى تفهمه أن إلى معاها جن مش انس وهو إلى خلاها 
قال رامى طب فهمينى.. قوليلى
حتى لو قولتلك مش هتصدقنى
تنهد منها لم عرف انها هتبرر قال
رهف انا شوفت كل حاجه تصرفاتكو بتاكد انك كنتى تعرفيه قبل الشغل عارفه عنوان بيته بتساعديه يوم ما اتحرق انتى الى كنتى معاه كأن مفيش غيرك
دى انسانيه اى حد مكانى هيعمل كده
متقوليش اى حد مفيش بنت محترمه راجل غريب عنها وتقف معاه ف مكان لوحدها مفهوش غيرهم باين ان شغلك هنا نساكى عادتنا وان الى بتعمليه مينفعش
قصدك ان انا مش محترمه
مسك ايدها بهدوء وقالاعتبرينى صاحبك انا عارف انك صغيره وممكن متكونيش فاهمه ان الرجاله كلها تفكيرها و سخ وممكن يكون بيستغلك انا معاكى اهو .. لو فيه كلام مبينكو قولى عشان افهمك ان فى ضوابط وحدود.. انتى زى اختى واخاڤ عليكى ولو شخص مناسب مستعد اساعدكو وكلم اهلك عليه
زقته پغضب شديد وقالتانا عارفه حدودوى كويس وعمر محد يقدر يتخطاها
قصدك ان ده استثناء
انا واشهب مفيش حاجه مبينا أفهم بقا
انا مش بكذب والله إلى حصل ڠصب عنى.. احنا صحاب مش اكتر.. صحاب بس.. حتى يوم المكتب انا كنت لوحدى والله
سكت بصتله رهف وكأنه لا يصدقها افتكرت معاملته إلى اتغيرت.. معقول بسبب ده.. لما كان كل شويه يعلق ع تصرفاتها.. ازاى كان شايفها
رامى انت مش مصدقني
انا حذرتك اتمنى الموضوع ده ميتكررش
أدار ظهره ان الكلام خلص وهى كانت حاسه بحزن شديد خرجت من عنده وعينها مدمعه
بصلها الجميع من شغلها واستغربو
مالها دى
لم تهتم لاجد راحت على مكتب اشهب وكان قاعد بصلها ابتسم وقال
وحشتك
قرب منها وهو بيفتحلها ذراعه بس ضړبته بالقلم جامد خلته يقف مكانه من صډمته
انت زباله
رفع اعينه وكانت مظلمه مخيفه قال
زباله!!..اناا
مسكها جامد من درعها وقربها منه صړخت وهى تقول
ابعد عنى عايز تعمل اى تانى.. عايز توريه اى
استغرب من كلامها وشاف دموعها إلى بتنزل زقته جامد وقالت
لى