رواية جن عاشق الفصل الخامس بقلم نور ناصر
يا امى ثم انا إلى كنت قايلها تعقد فى أوضتها فى وجوده.. هو فى حاجه
لا
استغربنا وكملنا اكل واحنا بنتحاشي هذا الأمر
مر يومين وكنت خارجه ولابسه الاسود قابله جارتى وبنتها كانت قريبه من سنى وشايله ابنها ايوه هى متجوزه حاولت اتجاهلم بس لقيتهم بيوقوفونى
رهف
بصتلهم وابتسمت رغما عنى
مش تسلمى
له طبعا اذيك يا خالتى اذيك يا رنا
الحمدلله
البقاء لله قلبى معاكى
اومأت لهم قالت رنا مكنش فى حد اطيب زى عمو عزيز.. ربنا يرحمه
حسيت بحزن يغفو على قلبى
قالت والدتها مش كنتى اتجوزتى عشان تفرحيه كده قبل اما ربنا يفتكره
قالت رنا ماما ده نصيب ونصيب رهف لسا مجاش
مردش وحسيت بدموعى بتتجمع ويحاول اكتمها
قالت رنا مش تباركيلى
قالت رهف انتى اى الى جابك هنا يارنا مش كنتى مصدقتى خرجتى من القريه دى زى ما بتقول
اصل شادى حبيبى سمحلى اغير جو عند ماما اثله مبيطقش العد عنه مۏت
ابتسمت وقلت ولا مش قادر يستحمل حملك
قصدك ايه يعنى
عن اذنكم
قلتها وانا بمشي وبسيبهم وبقدم وانا بحاول اتحكم فى دموع اكتر
أوقات بحس بالغيرة فعلا منها بس ده عشان اتجوزت شادى كان شاب وسيم معانا فى المدرسه وبقا ناجح دلوقتى وهى بنت عاديه
فاكره يوم جوازهم وانا حزينه انى كنت بعتبرها صحبتى ومقالتليش أنه حبيبها.. بدعى ربنا أن خلانى اتخطاه
فى المقاپر كنت قاعده كنت قبر بابا وبقرا الفاتحه مكنتش خارجه عشان أجيله لانه وحشنى
خدت نفس وانا بحاول اتكلم قابلتها بس انهارده عيرتنى پموتك.. فكرونى انك مبقتش موجود .. فكرونى بأمنيتك انك تشوفنى عروسه وانى محققتهالكش
سالت دمعه من عينى مسحتها وقلت مزعلت من كلامهم ولا اهتميت بيه.. إلى أثر جوايا انى اكتشفت انك فعلا مبقتش موجود عشان اجيلك هنا واحكيلك عن وجعى .. حاسه بالذنب انى بحملك هموم ومش سيباك حتى فى قپرك بس انت
سبت دموعى تنزل منغير ما اتحكم فيها وانا يخرج حزنى وبنشج بۏجع
قاطعنى همس خفيف بأذنى وهو يقول مش قولتلك متعيطيش
اټصدمت رفعت وشي بشده وانا اعرف ذلك الصوت حسيت بيه بيحط أيده على كتفى وبيقول
عارفك اقوى من كده
جيت أتلف لقيت شد على كتفى جامد بيمنعنى وقال اياكى تلفى دلوقتى.. متخليش الفضول ياخدك
هتتأذى متبنيش أن فى حد معاكى
سكتت وانا خاېفه قرب منه حسيت بايد كبيره وخشنه بتمسح وشي
دموعك غاليين
دمعت عينى وخفضت راسي بحزن وقلت ب..بس مش اغلى من بابا.. لو بعذبه بعياطى ده قولى عشان اوقف
مردش عليا بس عيطت
