رواية نور الفصل الثاني عشر بقلم اماني سيد
يلبس معاه تانى حاجة هنكون احنا بعيد عن اى حاجه غلط فهمت
هيثم ېخرب بيت دماغك
شذى ومش بس كده مع انتشار الاشاعه إن فى علاقه بينهم الموضوع ده هيخليه مش بس يطردها من البيت والشركة لأ ده ممكن ېقتلها
هيثم ېخرب بيت دماغك دى سم ماهى اللى توقع واحد زى نوح ده تبقى دماغها سم
عند شاديه وشريف
شاديه بكره الصبح يا شريف تروح الشركه وتقول للناس إن واحده خاينه زى دى ازاى تمسك منصب حساس زى ده وانها خسرتك صاحب عمرك لما عرفت انها كانت ماشيه معاه وانها دلوقتي ماشيه مع نوح وانك راقبتها لقيتها عايشه فى بيته بدون جواز
شاديه ليه يا حبيبي مش صاحب عمرك ده قاطعك عشانها ردله بقى اللى عمله معاك
شريف عندك حق طيب والشيك
شاديه وإنت مالك وماله انا بكره هصحى بدرى واروح اصرفه وبعدين افكر نعمل ايه بالفلوس دى واستفاد بيها إزاى
شريف وانا كمان مش هحتاج شغل الورشة ده وكفايه شغل الشركه لأنه بقى متعب اوى وانا نفسي انام وارتاح
شريف يا شاديه ده دورك انتى مش انا ده بيتك المفروض انك صاحبته يعنى تنضفيه تروقيه وتعملى اكل بسيط لفرضين والشغاله تجيلك كل اسبوع او اتنين مثلا
شاديه انا ماليش في شغل البيت ده وقولتلك انى اطلقت من جوزى اللى قبلك بسببه وقبل ماتجوزك جالى وباس ايدى وحب يرجعنى وقالى هجبلك شغاله وانا رفضت لانى عايزاك انت
شريف خلاص يا شاديه مشيها وانا هقعد من الشغل التاتى والقرشين دول ممكن نحطهم وديعه واهو يساعدوا
شاديه ماشى ماشى ربنا يسهل من هنا لبكره
عند صفا وشمس
شمس مازالت مصدومه من كلام صفا وبتكذب اللى سمعته
صفا ايه يا شمس سكتى ليه
صفا اهدى يا شمس دى حاجة مش بايدك
شمس ده راجل متجوز يا شمس والفرق بينا بين السما والارض يعنى كل حاجه بتقول مستحيل
بس اكيد فى علاج اكيد انا هروح لدكتور نفسى ممكن يكون وسكتت وهم وسكتت
رجعت كملت
انا بحبه فعلا يا صفا وقلبى وجعنى لما شفت مراته ده الإنسان الوحيد اللى بتكهرب لما بشوفه او اسمع صوته او اتكلم عنه ده الإنسان الوحيد اللى حسيت فى قربه بالأمان
وصفا صامته مصدومه من صديقتها وخائفه عليها شمس بهزيان
انا بحبه لا لا مش بحبه
انا بحب طريقته مع مامته واخته ومساعدته ليا و كلامه وثقته فيا
لا لا انا بحبه وهو ونفسى احس انى مسئوله منه لالالا هو متجوز مش من حقى لا انا
