رواية نوح الفصل الخامس بقلم اماني سيد
اقسم برحمه اهلى لاخليهم يرفدوك من الشركه واخلى نوح يعمل كده بنفسه وانت عارف لما حد نوح بيطرده بيحصل بعدها ايه استحاله اى شركة تانيه تقبله فلم نفسك بقى يا شريف وخد الجعانه دى من منها وسبنى عشان عايزه انام
شريف بقى كده يا شمس ماشى
مشى شريف وراح غرفته هو وشاديه ودمه محروق
شاديه انت هتسبها كده
شاديه كنت ضړبتها قلمين على الكلام اللى قالته ده
شريف عشان تنفذ ټهديدها صح
شاديه اديك قولت ټهديد ومش هتعرف تعمل حاجه
شريف انتى ماتعرفيش شمس مابتهددش بتنفذ على طول واول مره تكلمنى بالطريقة
شاديه طيب هنعمل ايه
شريف اتصرفى وانا هعوضك لما اقبص
بعد ما اغلقت شمس غرفتها حست براحه انها استطاعت ان تقف أمامه دون ضعف هى من اليوم لا تعتبره زوج مره اخرى هى من ضحت لأجله ودائما ما تسأله عن مايسعده لكى تفعله له
عند نوح فى القصر كانوا يتناولون الغداء
إلهام نوح بيه لو سمحت كفايه كده على هيثم وخرجه انت قلت ٣ ايام عدى اكتر من اسبوع
نوح مهو التلات ايام عقابه للسړقة وباقى الايام دى عقابه على انه رفع صوتى عليه
نوح مش أنا اللى اتسال سؤال زى ده
الرفاعي كلمنى عدل يا نوح متنساش انى ابوك واللى انت فيه ده بسببى
نوح لأ بسبب خالى اخو امى هو اللى اخدنى في بيته بعد مانت طردتنى انا واختى فاكر هو اللى لمنا وصرف علينا
الرفاعي منا رحتلك واخدتك بنفسى ورضيتك
الرفاعي ورجعتهالك باسمك
نوح دى فلوسى انت ماجبتش عليا
نوح مش هريحك
الرفاعي انت عرفت مكان امك صح
نوح برضو مش هقولك وياريت تطلقها بقى وتسيبها
الرفاعي بعد سماع كلمة الطلاق اصبح فى حالة ڠضب غير مبرره
انت مالك اطلقها ولا لأ هى مراتى وهتفضل مراتى وهلاقيها يا نوح
نوح ابقى ورينى بقى وسابه وقام من على السفره وطلع غرفته
