رواية نور قلبي الفصل الرابع والعشرون والخامس والعشرون بقلم نرمين هاني
تفرفشنا والنبى يسطا
جاسر..........اسطا بالبدله دى
اسماء...........لا انا بقول للكابتن اللى جمبك
فارس........عايزه اى يابت انتى
اسماء بغيظ.......دا بيقولى بت
فارس باستفزاز........اومال انتى واد
اسماء بفخر.........لا انا الدكتوره اسماء من هنا ورايح يتقالى يادكتوره وبمرح......اومال انا جبت البالطو ليه ياجدعان فلوس على الفاضى
اسماء بغيظ.......والله افجرلكم العربيه دى انتو متعرفونيش
فارس.........انتى عايشه على البتنجان يابنتى ارحمى
نور بااستغراب............بتنجان اى
اسماء بضحك........هههههههههه سيبك منو يالا ياعم شغلنا حاجه خلينا نسقف شويه انا ناجحه برضو
فارس...........قشطه
نور.......الله الجو حلو اووى
اسماء بمرح.......جدا جدا والله ولفارس بفخر.......يالا نزل الشنطه ودخلهالى جوه وهديك بقشيش كويس متقلقش
فارس بغيظ..........حد يشيل البت دى من هنا هنفخ فيها اطيرها والله
حنان بضحك......ههههههههه معلش هى بتحب تهزر
امينه.......يالا دخلو الشنط
ودخلو الشاليه
اسماء........طيب احنا هنام فين
الكل......تمام
ودخلو الاوض يغيرو واللى عايز ينام شويه ينام
وبعد شويه
اسماء وهى تدخل على نور..........يالا انا غيرت هننزل امتى دا البحر شكله يجنن
نور وهى تتثاؤب...........انا هنام بلليل ننزل
اسماء بغيظ......احنا جايين ننام بطلى رخامه بقا
نور وهى تشدها....... نامى واما نقوم ننزل وبعدين كلهم هتلاقيهم نامو من تعب السفر
ف منزل ياسمبن
تدخل والدتها الحجره عليها
ايمان والدة ياسمين.......حببتى ف عريس اتقدملك وابوكى وافق وجايلك بكره
ياسمين بفزع..........بتقولى ايه لا طبعا انا مش موافقه
ايمان .........زى ما سمعتى كدا وكمان العريس ابن ناس وابوكى سأل عليه ولقاه انسان كويس وملتزم واهله ناس كويسه
ياسمين........طيب هو انا اعرفه
ياسمين بحزن........يعنى مش مصطفى طيب انا هعمل اييه انا اكتشفت انى بحبه
ف منزل عم صبحى
ايه........مش عارفه اشكرك ازاى والله ربنا يخليك يارب وانا هشتغل واجيب بيت لينا قريب
عم صبحى بضيق........اخس عليكى ياايه دا انتى بنتى وبعدين دا انتو مونسنى والله انتى شايفه اهو عايش لوحدى
ايه يا ايه تعالى عايزك
يقولها فرغلى من الداخل
ايه وهى تقف......ايوا حاضر جايه
ودخلت غرفة والدها
ايه بقلق........حضرتك كويس
فرغلى بدموع......انا اسف يابنتى سامحينى
ايه پصدمه........انت بټعيط يابابا
فرغلى وهو يمسح دموعه......... مش بعيط ولا حاجه انا كنت عايز اقولك انى كنت فاهم غلط كنت فاهم ان الولد هو السند وكان كل اللى يهمنى انى اشوفه وامك استحملت معايا كتير ولما ولدتك بدل مفرح واقولها مبروك نكدت عليها انها مجبتش ولد وبتمنى انها تسامحنى هى كمان
ايه وهى تحتضنه بدموع........انا مسمحاك يابابا ربنا يخليك ليا
فرغلى وهو يقبل راسها........ويخليكى ليا يابنتى
مازن وهو يتحدث ف الهاتف.......تدورلى على هايدى ف كل مكان عايز اخرج من المستشفى الاقيها مفهوم
حامد............انت تؤمر ياباشا
مازن ........غور ولنفسه لازم الاقى هايدى بااى شكل
وبالليل
يجلسون كلهم على البحر ياكلون
اسماء وهى تأكل.....السمك تحفه
فارس بضحك.........براحه لتموتى مننا
نور باعجاب.....فعلا الاكل حلو اووى
امينه.......بالهنا والشفا ياحببتى
نور........تسلمى ياطنط
اسماء وهى تقف......الحمد لله انا هروح اغسل ايدى واجى بسرعه وانتو خلصو عشان نلعب... وجريت
فارس ومروان......واحنا كمان هنقوم نغسل ادينا
اسماء وهى تغسل يدها
فارس .......يالا اخلصى
اسماء.........سيبنى عشان اعرف اغسل ايدى هتخرجنى من تركيزى
فارس........يابنتى اتهدى بقا واخلصى
اسماء وهى تخرج وتنظر له.........اتهد انت واخرج بره لاخرجك مرابعه
فارس بغيظ وعمل انو هيمسكها......اييه الحق دى بتقولى مرابعه
مروان وهو ماسكه.....صلى على النبى
فارس.........دى بتقولى مرابعه دنا مره واحد قالى متالته فرمته دى قالتلى مرابعه
الكل.........ههههههههههههههههههههههه
ف الخارج......
نور......يالا بقا نقوم نجهز عشان نلعب
جاسر بتعجب.......نلعب شايفانى ف كى جى تو ولا اى
نور.......هو اللعب للصغيرين بس مين اللى فاهمك كدا
جاسر بعند........هو كدا وانا مش لاعب معاكو
نور.......احسن برضو
عادل وهو يتوجه لهم......مش معقول هو حضرتك هنا ياطنط
امينه.......ازيك ياعادل
عادل .......الحمد لله وحضرتك
امينه.......تمام
عادل وهو ينظر لهم.......مش تعرفينا
امينه ......اكيد طبعا انت عارف جاسر
عادل......طبعا اخبارك
جاسر........كويس
عادل باعجاب.........والانسه
امينه......دى المهندسه نور بنت صاحبتى
عادل......اتشرفت بيكى
نور........انا اكتر
عادل ........وانتى
